ANA u šinjelu OVK

OD gotovo 900 miliona DEM koji su stigli na Kosovo i Metohiju između 1996. i 1999. godine, polovinu čini novac stečen trgovinom narkoticima, što je stručnjake Interpola u decembru 2000. godine, uputilo na zaključak da su aktivnosti prikupljanja sredstava za Kosmet i OVK korišćene za pranje nelegalno zarađenog novca.
Kanale za ilegalno transportovanje droge, OVK nije koristila samo kao način da se heroin prebaci u Evropu, radi sticanja ogromnog profita, već i za ubacivanje oružja na Balkan. Droga je direktno razmenjivana za oružje, ili je ono kupovano novcem zarađenim od trgovine narkoticima u Albaniji, BiH, Hrvatskoj, na Kipru, Italiji, Crnoj Gori, Švajcarskoj i u Turskoj.
List **Vašington tajms** je, 1999. godine, objavio tvrdnju američkih agenata za borbu protiv droge da je OVK povezana sa proširenom mrežom organizovanog kriminala, čiji je centar u Albaniji. Dokumenti koje oni poseduju, ukazuju da se radi o jednoj od najmoćnijih organizacija za krijumčarenje heroina na svetu, a da se veći deo profita ostvarenog ovom nelegalnom delatnošću, usmerava na kupovinu oružja za OVK.

NASILJE BEZ PREDAHA
DOLASKOM međunarodih snaga na Kosmet, izvršena je dezintegracija i formalna demilitarizacija OVK, ali ova organizacija ni do danas nije prekinula svoje delovanje. Deo sastava preusmerio je aktivnosti na politički plan, kroz stranke Demokratska partija Kosova i Alijansa za budućnost Kosova, a oko 10.000 pripadnika obuhvaćeno je transformacijom OVK u Kosovski zaštitni korpus i Kosovsku policijsku službu. S obzirom na to da revitalizacija privrednih aktivnosti, kao jedinog legalnog izvora zarade za stanovništvo, nije adekvatno sprovedena, značajan broj terorista nastavio je da proizvodi nasilje, baveći se kriminalom.
Formiranje ANA, kao terorističke organizacije, bilo je utoliko lakše što su njeno organizaciono i operativno jezgro činili vodeći pripadnici bivše OVK, opredeljeni da finalizuju ranije zacrtane ciljeve i završe etničko čišćenje Kosova i Metohije, kao i drugih, navodno, albanskih teritorija. Pri tome, ANA je organizovana po istom modelu kao OVK, koristi identične metode delovanja, kanale za dopremanje oružja, pa čak i iste bankovne račune i, navodno, humanitarne fondove u inostranstvu, preko kojih obezbeđuje značajna sredstva za svoje aktivnosti.
Nameće se zaključak da se organizovani kriminal na Kosovu i Metohiji preuzimajući strukturu i infrastrukturu OVK, razvijao i granao uporedo sa albanskim terorizmom, te da sada predstavlja stabilnu, ali i ekspanzivnu materijalno-finansijsku bazu albanskog terorističko-separatističkog pokreta u celini.
Juna 2003. godine Beri Flečer, portparol UNMIK policije, rekao je da je jedna od najvećih prepreka sa kojom se snage UN suočavaju, duboko ukorenjena albanska mafija, koja koristi nacionalističke parole kosmetskih Albanaca onda kada to odgovara njenim potrebama.
Pretenzije tzv. Vlade Republike Kosovo, na čijem čelu je bio Bujar Bukoši, azilant u Nemačkoj, u vezi konstituisanja paralelnog sistema albanske vlasti na Kosmetu, rezultirale su osnivanjem Oružanih snaga Republike Kosovo. U ovoj formaciji okupili su se separatistički opredeljeni bivši oficiri nekadašnje JNA albanske narodnosti, sa namerom da obrazuju profesionalno jezgro vojske Kosova. Inicijativa nije zaživela, a lider ove grupacije Ahmet Krasnići ubijen je 1997. godine u Tirani.

METOD CRNIH TROJKI
ORGANIZACIJU OVK osnovali su najekstremniji članovi Nacionalnog pokreta Kosova i Narodnog pokreta za oslobođenje Kosova, tada ilegalnih grupacija, koje su predvodili levičarski ekstremisti, pripadnici tzv. marksističko - lenjinističke struje.
Prve oružane grupe OVK na području Drenice predvodio je Adem Jašari iz Donjeg Prekaza, a članovi su bili njegovi bliži i dalji rođaci, uglavnom lica sklona nasilničkom ponašanju i vršenju sitnih kriminalnih radnji. Kasnije su im se pridružili bivši oficiri JNA i pripadnici MUP-a Srbije albanske narodnosti, koji su odbili lojalnost državi i njenim organima, kao i učesnici oružanih sukoba na području Hrvatske i BiH, sa stečenim ratnim iskustvom.
Uprkos tome što inicijalni sastav ove organizacije nije imao reputaciju kojom bi privukao nove članove, OVK je, za relativno kratko vreme, uspela da postigne značajnu masovnost. Razlog tome je, prvenstveno, opredeljenost vodećih ličnosti albanske zajednice za otcepljenje Kosmeta od Srbije, koji, s obzirom na naglašene patrijarhalne odnose, imaju odlučujući uticaj na svoje sunarodnike. Gotovo identične efekte imao je i teror, sproveden od lokalnih terorističkih štabova nad **indiferentnim** delom albanske populacije. Organizujući tzv. trojke, ekstremisti su posećivali predvodnike fisova i pretili likvidacijom pojedinih članova onih porodica koje ne budu dale svoje predstavnike za jedinice OVK. Jačanju OVK značajno je doprineo i novac od kriminala, kao i pomoć albanske dijaspore.
Nemačka policija je, u martu 1999. godine, ustanovila da je porast trgovine heroinom, kojom se na tržištu Nemačke, Švajcarske i skandinavskih zemalja, bave Albanci, koincidirao sa naglim jačanjem OVK. Konstatovano je da se, od lako naoružane seljačke vojske, kakva je bila nekoliko godina ranije, OVK razvila do sile od više desetina hiljada ljudi, opremljenih raketnim bacačima, protivtenkovskim naoružanjem i puškama AK-47.

SVIREPI BABALJI
ABDULAH Babalji (36) iz Đakovice, jedan od komandanata OVK organizovao je napade na pripadnike snaga bezbednosti na području Đakovice i Dečana. U tim zasedama ubijeno je više pripadnika policije. Grupa koju je predvodio bila je zadužena za kidnapovanje, likvidaciju i zastrašivanje Srba i uništavanje njihove imovine.
Po njegovom naređenju više Srba je oteto i odvedeno u terorističku bazu Glođane, gde su nakon višednevnog mučenja svirepo ubijeni. Među njegove žrtve je petoro članova porodice Šutaković iz Đakovice.

ZLOGLASNE **CRNE KAPE**
MASAR Bakija (50) iz Đakovice započeo je terorističku aktivnost još 1991. godine pristupajući paravojnoj organizaciji **Nacionalni front**.
Bakija je bio predvodnik terorističke grupe pod nazivom **Crne kape**, koja je delovala na području Đakovice.
Nakon povlačenja snaga bezbednosti Jugoslavije i formiranja KZK, postavljen je za šefa operative u Dečanima u činu majora. Danas je u njegovoj nadležnosti kontrola KZK na čitavom području Kosmeta.

LISTA ZLODELA
KOMANDANT specijalne jedinice OVK **Crni orlovi** 51-godišnji Idriz Baljaj, zvani Toger iz Iglareva kod Kline, uhapšen je 11. avgusta prošle godine od policije UNMIK-a. Zajedno sa Ramušem Haradinajem, Baljaj je učestvovao u likvidaciji građana čija su tela bačena u kanal reke Bistrice.
Ni prema svojim sunarodnicima nije imao milosti.
Lista njegovih zlodela je duga, pa je početkom prošle godine pred njegovom kućom postavljena eksplozivna naprava, u kojoj su teško povređeni njegov sin i supruga.

SPISKOVI ZA LIKVIDACIJU
TRIDESETČETVOROGODIŠNJI Afrim Baša iz Vranića kod Suve Reke započeo je svoju ratnu aktivnost u Hrvatskoj, da bi prošao obuku u kampovima Albanije. Bio je zadužen za likvidaciju pripadnika MUP Srbije i Albanaca lojalnih Republici Srbiji. Po njegovom nalogu pravljeni su spiskovi za uklanjanje, a na tim spiskovima bili su Miško Nišović, pripadnik MUP-a iz Prizrena, Agim Šahiti, Selim Selmanaj, Sahit Zogaj, Iljaz Vranovci, takođe pripadnici MUP Srbije.

TERORISTA - MINISTAR
SOKOLJ Bašota (47) iz Cerovika kod Kline, jedan je od organizatora OVK na području Drenice, Kline i Orahovca, pa je u tom svojstvu i učestvovao u pregovorima u Rambujeu.
Inicijator je više napada na pripadnike MUP-a, ali i na građane srpske nacionalnosti u selima Jošanica, Bič, Dobra Voda, Čabić, Kojevo Iglarevo... Učestvovao je u kidnapovanju Desimira Jeftića iz Zvečana, ubistvu Đorđe Belića iz Kijeva... Nakon demilitarizacije OVK obavljao je dužnost ministra za rad i socijalna pitanja u privremenoj vladi.

ZLOČINAC BEGA
TRIDESETAK terorističkih napada, 22 ubistva i 27 otmica počinio je Bajram Bega (47) iz Jezerca kod Uroševca, ali se ni time ne iscrpljuje njegova zločinačka aktivnost: on je učestvovao u napadima na Nerodimlje i Grebno 1999. godine, kao i prisiljavanju Srba na prinudno iseljavanje iz ovog dela Pokrajine.
Upravo on je izveo napad u mestu zvanom Sastav reka kod Nerodimlja u kojem su oteti Siniša Lukić i Veselin Lazić iz istoimenog sela.

(NASTAVLJA SE)