Glavni biznis droga

NAJVEĆU brojnost OVK je imala tokom NATO bombardovanja, kada je pod oružjem okupila preko 20.000 pripadnika. Formirane su brigade koje su, bez značajnije međusobne koordinacije, dejstvovale u sedam operativnih zona - Drenica, Paštrik, Dukađin, Šalja, Lab, Nerodimlje i Karadak. Centralna komanda uspostavljena je dolaskom Agima Čekua na čelo Glavnog štaba, a izvršeno je i teritorijalno prekomponovanje formacija, što je dovelo do ukidanja zone Nerodimlje.
Transformacijom OVK, oko 5.000 njenih članova ostalo je u vojnim strukturama, pod nadzorom međunarodnih snaga, uglavnom u redovima KZK. S obzirom na to da je KZK preuzeo Glavni štab OVK, na čelu sa Agimom Čekuom, ali i gotovo kompletan komandni sastav OVK, nameće se zaključak da je formacija zadržala i sačuvala organizaciono operativno jezgro OVK. Angažovanjem tih lica, bivših terorista, koji su, u okviru legalne institucije, nastavili da se obuučavaju i stručno usavršavaju, sastavu KZK je data mogućnost da, kroz obuku i instruktažu, kao i neposrednim učešćem u akcijama, pruža kadrovsku i logističku pomoć kasnije nastalim albanskim terorističkim i već postojećim kriminalnim organizacijama.

KAKO VRBOVATI BORCE
UBRZO nakon formiranja KZK, u izveštaju OEBS, novembra 1999. godine, navedeno je da postoje podaci prema kojima su pojedine zločine i zlostavljanja stanovništva počinili pripadnici KZK, što su, 2003. godine, potvrdili i predstavnici UN na KiM, navodeći da su upoznati sa činjenicom direktne umešanosti pojedinih pripadnika KZK u terorističke akte počinjene u ovom regionu.
Pored političkih motiva, na formiranje Oslobodilačke vojske Preševa, Medveđe i Bujanovca i Oslobodilačke nacionalne armije, koje su bile zadužene za pokretanje oružanih akcija na teritoriji juga Srbije i zapadne Makedonije, krajem 1999. godine, uticala je i potreba albanskih terorističkih lidera da, na taj način, kanališu aktivnost velikog broja nezaposlenih pripadnika OVK. U navedenim organizacijama, komandu su preuzele ličnosti iz lokalnog miljenja, koje su kroz OVK prošle vojnu obuku i stekle potrebno iskustvo.
Sredinom 2003. godine, pripadnici UN policije na Kosmetu konstatovali su da je, od novembra 2000. godine, počelo širenje aktivnosti albanskih ekstremističkih grupa na jug Srbije i sever Makedonije, pri čemu se teritorija Pokrajine koristi kao utočište i baza iz koje se sprovode ove destabilizujuće operacije.
Primenjivan je istovetan, u osnovi kriminalan način vrbovanja pripadnika na terenu, u nastojanju da se javnost uveri da brojnost članstva odgovara količini njihovog nacional-patriotizma. Kriminalno ponašanje pripadnici ovih organizacija ispoljavali su i prilikom nasilnog oduzimanja imovine od građana, naročito transportnih vozila i luksuznih automobila, navodno za potrebe **oslobodilačke borbe**.

KZK OBUČAVA TERORISTE
TOKOM 2001. godine, intenzivirani su oružani sukobi albanskih terorista sa snagama bezednosti na jugu Srbije, planirani i logistički podržani od strane pojedinih članova komande KZK, sa sedištem u Gnjilanu. Takođe, među teroristima u OVPMB identifikovano je i više pripadnika KZK, koji su bili angažovani na izvođenju terorističkih akcija.
Komandant OVPMB bio je Šefćet Musliju, do tada lokalni kriminalac, sa štabom u Dobrosinu, dok su regionalni štabovi bili locirani u mestu Čar, gde je komandant bio Muhamet DŽemailji, zvani Robelji, te u Breznici, pod komandom Ridvana Ćazimija, zvanog Leši. Značajnije koncentracije terorista postojale su i u Muhovcu, Končulju i oblasti Velikog i Malog Trnovca.
Za aktivnosti OVPMB, kao i ONA, regionalna komadna i operativni sastav KZK obezbeđivali su celokupnu logistiku, tako što su pripadnici KZK na teritoriji KiM vršili regrutaciju novih članova tih organizacija, zatim njihovu obuku i tajno prebacivanje na krizna područja.
Iako su imali obavezu da snagama KFOR predaju svo raspoloživo naoružanje, pripadnici KZK su sačuvali značajan deo tog arsenala i ustupili ga na korišćenje teroristima iz OVPMB i ONA. Ovo oružje našlo se i na ilegalnom tržištu na KiM, što je dodatno doprinelo intenziviranju svih oblika kriminalnih aktivnosti u regionu.
Aktivnosti OVPMB finansirane su, većim delom, nelegalnom trgovinom cigaretama i drogom, na relaciji između Grčke, Makedonije, KiM i Crne Gore, posredstvom više legalno registrovanih firmi sa ovog područja. Deo zarade usmeravan je za finansiranje nekoliko kampova na KiM, u kojima su obučavani teroristi, za kupovinu savremenog oružja, kao i za honorare profesionalnih vojnih instruktora iz pojedinih zapadnih zemalja.

OBUČAVAO TERORISTE
DŽEMAJLJ Bejta (58) iz Srebrenice bio je oficir JNA, pa je to znanje prenosio i na pripadnike OVK, čiji je bio komandant vojne obuke. Izabran je za člana Glavnog štaba OVK operativne zone Drenica, lociran u selu Likovac, opština Srbica.
Radio je na animiranju svojih sugrađana koji su se nalazili na službi u JNA da se priključe OVK. Imao je značajnu ulogu u organizovanju paralelnog Ministarstva odbrane Republike Kosova, čiji su pripadnici otkriveni i osuđeni u Okružnm sudu u Prištini. U tek formiranom Kosovskom zaštitnom korpusu postavljen je na mesto šefa odseka za personalna pitanja.

UBIO ŠEFA DB
AVNI Beriša, zvani Tarkan (29) iz Podujeva, je nemilosrdno ubijao **neposlušne sunarodnike** ali i Srbe - policajce i civile. Ubio je četvoricu Albanaca - Agljuša Kastratija, Mirvetu Agimi i Isaka Musliua. Rukovodio je grupom pripadnika tajne policije OVK koja je odgovorna za ubistvo Predraga Jovanovića iz sela Sušica kod Prištine.
Decembra 1998. godine likvidirao je Milića Jovića, inspektora Centra resora državne bezbednosti Prištine, i Ahmeta Vocia, bivšeg pripadnika pokrajinskog SUP. Jedan je od počinilaca terorističkog napada na policajca iz OUP Podujevo Stanimira Dimovića, koji je teško ranjen.
Posle formalnog raspuštanja OVK u septembru 1999. godine pristupio je Kosovskoj policijskoj službi u Prištini.

ODGOVORAN ZA 26 UBISTAVA
RUSTEM Beriša (48), iz sela Kruševac kod Peći, odgovoran je za 26 ubistava, 77 otmica i organizovanje šest improvizovanih zatvora lociranih na teritoriji Orahovca i Prizrena. Učestvovao je u oružanom napadu na karaulu VJ u selu Košare kod Đakovice 1999. godine, kada je lično ubio nekoliko vojnika.
Sa grupom terorista 11. juna 1999. godine nasilno je upao u kuću izvesne Hatidže u selu Ereč i silovao nju i dve njene ćerke. Istu grupa je fizički zlostavljala pripadnike romske nacionalnosti i silovala veći broj devojaka iz te nacionalne zajednice.
Beriša je odgovoran i za otmicu Sadrija Camaja, 9. februara 1999. godine, kao i za nanošenje teških telesnih povreda i ubistvo Škeljzena Kamherija.
Sada je direktor Akademije KZK **Hamza Jašari** u Prištini.

PROTERIVAO SRBE
ŠEFIK Bećiri (43), iz Kosovske Kamenice, zvani komandant Dardani, naredio je proterivanje Roma iz sela Ogošta, kao i pljačkanje i spaljivanje njihovih kuća. Bio je vođa petnaestočlane grupe koja je proterivala srpsko stanovništvo iz opštine Kosovska Kamenica, a naredio je zlostavljanje većeg broja pripadnika srpske i albanske nacionalnosti.
Nalogodavac je ubistva pripadnika MUP Trajana Trajkovića, kao i etničkog čišćenja sela Čarakovce u Kosovskoj Kamenici.
Organizovao je dopremanje velike količine oružja iz Gnjilana u selo Koprivnica za jedinice ANA. Povezan je sa kriminogenim strukturama preko kojih organizuje ilegalnu trgovinu oružjem i drogom.
Trenutno je angažovan kao starešina KZK u Vitini.

ZLOČINAC MAĐUN
LJAH Brahimaj (30), zvani Mađun, učestvovao je u više terorističkih napada na policiju. Planirao je i rukovodio kidnapovanje Srba i jednog broja Albanaca koji su držani u zatvoru u Jablanici. U podrumu kuće je napravio bazen koji je korišćen za mučenje kidnapovanih. Grupa u kojoj su još pored njega bili i Naser Brahimaj, Faik Mehmetaj, Mazmi Brahimaj i Cevdet Kasumi, odgovorna je za ubistvo najmanje deset otetih lica, čija su tela bačena u Radonjićko jezero. Neka tela su zakopana u šumi kraj jezera. Sa članovima svoje grupe Brahimaj je ubio i tri lica čija su tela bačena u reku Sušicu. Među ubijenima je bio jedan policajac, kao i Skender Kući. Albanci ga sumnjiče za ubistvo Tahira Zemaja.
Zbog učešća u oružanim akcijama ANA u Makedoniji i na jugu Srbije smenjen je iz štaba KZK, a potom uhapšen. Posle samo nekoliko sati pritvora pušten je na slobodu.

PREGOVARAČ I UBICA
OSIM političkog angažovanja u separatističkom albanskom pokretu, Ram Buja (45) iz Lipljana, lično je učestvovao u više terorističkih akcija izvedenih u Srbici, na području Lapašnika, Mališeva, Lipljana i Suve Reke. Iz baze u Mališevu zajedno sa Jakupom Krasnićijem i Azemom Suljom, rukovodio je terorističkim napadima na srpske civile i pripadnike VJ i MUP SRbije. Zagovarao je i organizovao kidnapovanje pripadnika snaga bezbednosti na Kosovu i Metohiji u cilju oslobađanja i razmene zarobljenih sa teroristima iz jedinica OVK.
Posle povlačenja jugoslovenskih i srpskih snaga sa Kosmeta, organizovao je terorističke akcije u Mališevu podstičući progon, zastrašivanje i kidnapovanje Srba sa područja Lipljana.
Bio je učesnik pregovora u Rambujeu.

(NASTAVLJA SE)