Zverski protiv Srba

U STRATEŠKOM i taktičkom pogledu, ANA je opredeljena za gerilsku borbu, sa brzim udarima po vojnim i policijskim formacijama na području Preševa, Bujanovca i Medveđe, kao i Republike Makedonije, posle čega se izvršioci povlače na Kosovo i Metohiju, gde im je logistička baza koja funkcioniše uz učešće dela sastava KZK.
Na teritoriji Pokrajine, ANA organizuje provokacije i napade u cilju podsticanja iseljavanja Srba i obeshrabrivanja njihovog organizovanog povratka. U dogledno vreme, po već primenjenom scenariju na jugu Srbije i u Makedoniji, ova organizacija planira širenje oružanih sukoba i na teritoriju Crne Gore, ali i severne Grčke, sa krajnjim ciljem zaokruživanja teritorija, za koje smatraju da im istorijski pripadaju.
Operativni sastav ANA na Kosmetu i jugu Srbije ima oko 650 terorista, od kojih je većina na području Kosovske Kamenice i Gnjilana, gde se nalaze i stalni kampovi za obuku. Pripadnici ANA opremljeni su lakim pešadijskim naoružanjem, ručnim raketnim bacačima, lakim prenosnim sistemima PVO i obučeni su za rukovanje minsko-eksplozivnim sredstvima i elektronskom opremom.

PUT PRLJAVOG NOVCA
DELOVI ove terorističke organizacije rasprostranjeni su po celoj Evropi, budući da u mnogim zemljama ANA ima svoje ogranke, čiji je osnovni zadatak prikupljanje novca za finansiranje, preko ANF sa sedištem u Cirihu.
Transakcije se odvijaju na relaciji Tirana - Debar - Priština. Iz dijaspore se novac sliva na račune Dauta Zurija, u Beču, i firme **Karavan**, u Tirani, vlasništvo saudijskog biznismena Jašina Kadija. Sredstva iz Saudijske Arabije za firmu **Karavan** peru se preko građevinskih firmi **Mak Albanija** i **Cement Albanija**, čiji je vlasnik Abdul Latif Sala. Novac se, zatim, u Tirani, uplaćuje banci **Dardanija**, vlasništvo Bujara Bukošija. Prenošenje novca na Kosmet obavljao je Ismet Kreueziu, koga su pripadnici međunarodnih snaga uhapsili avgusta 2002. godine, a njegove aktivnosti su bile povezane sa islamskom nevladinom organizacijom **Jeta**, koju finansira Islamska banka za razvoj, u Tirani.
Snabdevanje naoružanjem i opremom pripadnika ANA vrši se preko KZK, dok se nabavke realizuju preko pojedinih firmi registrovanih u Evropi. Glavni koordinator ovih aktivnosti, do njegovog hapšenja, bio je Daut Haradinaj, tadašnji komandant regionalne teritorijalne grupe **Dukađini**.
Akcija postavljanja eksploziva na železnički most kod Zvečana, izvedena aprila 2003. godine, pokazala je da je u redovima ANA angažovan određeni broj pripadnika KZK. Posle ove akcije, šef UNMIK Mihael Štajner proglasio je ANA za terorističku organizaciju, sa zabranom delovanja na Kosmetu.

LOJALNOG ILI GLAVA
OBJAVLJIVANJE imena pripadnika ANA u seoskim sredinama podseća na istupanja članova OVK, tokom 1996. i 1997. godine, kada su, metodama zastrašivanja, a kasnije i likvidacijama, prisiljavali albansko stanovništvo da im se masovnije priključi. Tako su, marta 2003. godine pripadnici ANA izvršili tipičnu kriminalnu egzekuciju, kada su ubili Adema Ahmetija iz sela Prekaze, opština Srbica, a zatim izvršili napad na porodicu Ramiza Fejzaja, iz sela Radovac, opština Peć, koji je teško ranjen. Ovoj akciji prethodilo je pismeno upozorenje Fejzaju da mora da bude lojalan **nacionalnoj stvari** i prekine sve kontakte sa Srbima.
ANA javno proklamuje svoje veze sa organizovanim kriminalom, na šta ukazuje podatak da je, posle bombaškog napada na zgradu suda u Strugi, početkom proleća 2003. godine, ova teroristička organizacija preuzela odgovornost, navodeći da se radi o reakciji na hapšenje dvojice šefova albanske mafije u Makedoniji.
Nasilje na Kosmetu sprovodi se iz etničkih, političkih i ekonomskih motiva. Najbrojniji i, po načinu izvršenja najokrutniji, su napadi Albanaca na Srbe i Crnogorce, izvršeni zbog nacionalne mržnje, u cilju etničkog čišćenja. Uočljivo je da je veliki broj ovih zločina planski izvršen, a da su rezultati istrage često ukazivali na umešanost OVK, odnosno sada ANA, ali je mali broj izvršilaca otkriven, što su, u svojim izveštajima, potvrdili i predstavnici OEBS u Prištini.
U periodu od dolaska međunarodnih snaga na KiM, do 23. avgusta 2003. godine, albnaski teroristi su, na teritoriji Pokrajine i opština Preševo, Bujanovac i Medveđa, izvršili ukupno 6.571 napad, od čega 5.962 na Srbe i Crnogorce, 207 na Albance, a 335 na lica drugih narodnosti. U istom periodu, na pripadnike policije izvršeno je 57, a na predstavnike Vojske SCG ukupo 10 napada. Tom prilikom, ubijeno je 1.206 lica, a ranjeno 1.319 građana i 15 policajaca. Sudbina 846 osoba, od ukupno 1.146 otetih lica, zasada nije poznata.
Tokom 2003. godine, albanski teroristi izvšrili su 338 terorističkih napada (299 na Srbe i Crnogorce, 34 na Albance i pet na pripadnike ostalih nacionalnosti), ubili su 14 lica (osam Srba i Crnogoraca i šest Albanaca), a povredili 57 osoba (od toga 37 Srba i Crnogoraca), otet je jedan Srbin (koji je ubijen) i dva Ablanca (jedan je uspeo da pobegne, a o drugom licu se ništa ne zna).

VIŠESTRUKI UBICA
KAO bivši oficir JNA Salji Beriša (50) iz sela Smionice kod Đakovice, obučavao je teroriste najpre u Albaniji, a zatim i na Kosovu.
Odgovoran je za više od 16 ubistava, otmice i protivpravno lišavanja slobode 14 lica. Učestvovao je ili naređivao uništavanje imovine Srba, njihovo prinudno iseljavanje, iz Podujeva, kao i za više terorističkih napada meću kojima je bio i onaj na selo Obrandže, kod Podujeva.
Neposredno je učestvovao u ubistvu Ekrema Redže, najverovatnije po naređenju Hašima Tačija, a za to je dobio 15.000 nemačkih maraka.

ZLOSTAVLJAO SRBE
SKENDER Veselji, zvani Bili, (32) je bio rukovodilac garde i vojne policije u štabu OVK, operativne zone Karadak, zadužen za zaštitu članova glavnog štaba i disciplinovanje pripadnika te organizacije. U selu Zlaš u podrumskim prostorijama kuća formirao je improvizovane zatvore u kojima je zlostavljao neposlušne Albance i otete Srbe.
Učestvovao je u terorističkim akcijama na području Gnjilana i Prištine. Kao rukovodilac u gardi KZK nastavio je sa zlostavljanjem preostalih Srba na području sela Dobrčane i Bukovik. Povremeno je boravio u selima Bujanovca, gde je bio u štabu OVPBM, a viđen je i na području Makedonije.

ZLIKOVAC I - REKETAŠ
BESIM Vokši (48) iz Đakovice učestvovao je u kidnapovanju i maltretiranju nealbanskog stanovništva koje je držao zatočeno u podrumima hotela**Paštrik**. Tu je bio i zatvor, kojim je on upravljao.
Nesporedno je odgovoran, između ostalog, i za kidnapovanje Roma Besima Ramoca i petorice Srba iz Orahovca - Negovana Dedića, Budimira Baljoševića, Stanišu Milenkovića, Zvezdana Mojsića. U istim prostorijama mučeni su Afijeta i Gzim Zećiri, Hasan Tafa, Šaban Balja, koji su ipak pušteni. Ubijeni su, međutim, Bajram Krasnići, Zvezdan LJušaj i Rade Gagović.
Posle završetka sukoba na Kosmetu, postao je vlasnik agencije **Besa Sekuritu** u Đakovici, koja se bavi reketiranjem imućnijih građana, nedozvoljenom trgovinom naftom, zatim pljačkom i ubistvom bogatijih Albanaca.

RATNI ZLOČINAC
KAO komandant jedinice Vojne policije i obaveštajne službe OVK LJatif Gaši (42) iz sela Dobri Do, kod Podujeva, izdavao je naredbe za kidnapovanje i likvidaciju Albanaca lojalnih Srbiji, ali i pristalica Ibrahima Rugove, i, naravno, Srba.
Po njegovom nalogu, u prostorijama Ekonomskog fakulteta u Prištini 1999. godine ubijeni su Jovica Stamenković, Miodrag Mladenović i profesor Milenko Leković. Izdao je i naredbu za likvidaciju šefa RDB Podujevo Milića Jovića. Naredio je i hapšenje 12 Albanaca iz Podujeva i okoline, kao i Milana Stankovića i njegove supruge i Draga Tijanića iz Perana.
Uhapsili su ga KFOR i UNMIK 29. januara 2002. godine i osuđen je na deset godina zatvora zbog ratnih zločina.

OTMIČAR I ŠVERCER
I FAHRUDIN Gaši (34) iz Štimlja učestvovao je u napadima na pripadnike policije, Vojske Jugoslavije, maltretiranju i otmici Srba, ali i lojalnih Albanaca.
Posle dolaska međunarodnih snaga, u okviru tajne policije OVK, učestvovao je u proterivanju nealbanskog stanovništva. Učestvovao je i u otmici viđenijih albanskih porodica u Štimlju radi sticanja materijalne koristi.
Uhapšen je od KFOR-a, ali je potom pušten. Jedan je od rukovodilaca ANA na granici prema Makedoniji. Uključen je u organizovan kriminal šverca i prerade droge, trgovine belim robljem na celom Kosovu.

TAČIJEV ČOVEK
JETULAH Gecaj (49) iz Lauše kao jedan od lokalnih komandanata OVK je ubio Desimira Petkovića i Zena Durmišija. Osim toga učestvovao je u terorističkim napadima na pripadnike policije i VJ, a među pripadnicima OVK isticao se po svirepostima.
Posle završetka sukoba na Kosmetu, dobio je mesto komandanta brigade, a formirao je terorističku grupu koja je uznemiravala i napadala sunarodnike koji ne podržavaju Hašima Tačija.
Tokom 2000. godine uhapsio ga je UNMIK-a.

(Nastavlja se)