Ante Pavelić, po odlasku u emigraciju, priprema diverzantsko-terorističke akcije na rušenju Jugoslavije. Izdašna finansijska potpora Benita Musolinija. Surova likvidacija Gustava Perčeca.
Piše: Pavle LJumović
UPOREDO sa pripremama preduzetim za putovanje kralja Aleksandra u Francusku, obavljene su i druge tajne pripreme koje će dovesti do drame u Marselju. Ove pripreme je vršila teroristička organizacija, poznatija pod imenom ustaše, koju je predvodio Ante Pavelić, u to vreme emigrant u Italiji. Sve do 1929. godine Ante Pavelić je živeo u Zagrebu kao privatni pravni zastupnik bez klijenata i kao političar bez sledbenika. On je vodio malu grupu hrvatskih separatista, koja je izdavala list "Hrvat" koji je uređivao Pavelićev prijatelj Gustav Perčec. To, zapravo, nije bio list, već žurnalistički pamflet koji je objavljivao otrovne napade protiv Jugoslavije, protiv Beograda i protiv Srba.
"Izvan sumnje je svima i svakome, da mi Hrvati uopšte nemamo dušmanina kao što je Srbin, pa s tom činjenicom treba računati od sada, pa dok bude i jednog Hrvata i jednog Srbina", pisalo je u "Hrvatu".
Ante Pavelić, organizator i predstavnik najreakcionarnijeg separatističkog dela hrvatske buržoazije, pod vidom nacionalizma, a uz pomoć klerofašista, osnova je 1928. godine ilegalnu fašističku organizaciju, koja je od 7. januara 1929. nosi ime Hrvatski ustaški pokret. Posle ukidanja ustavnih sloboda i zavođenja diktature, ukazom kralja Aleksandra od 6. januara 1929. godine, nemilosrdni policijski pritisak, onemogućio je delovanje ustaša. Najveći broj od njih je izbegao u Austriju, Mađarsku i Italiju. Ante Pavelić je emigrirao u Beč, a njegov verni prijatelj Gustav Perčec je pobegao u Mađarsku.
Glavni grad Austrije bio je, u to vreme, centar okupljanja različitih emigrantskih pokreta, kao i stecište mnogih stranih obaveštajnih službi. Između ostalih tu su stalno bili prisutni članovi VMRO i albanske iredentističke organizacije "Kosovari", čiji je cilj bio prisajedinjavanje Kosova Albaniji.
Ante Pavelić se, po odlasku u emigraciju, pored političkih akcija na rušenju Jugoslavije, odlučio na diverzantsko-terorističke akcije uz podršku pojedinih istaknutih ličnosti iz Italije, Mađarske i Bugarske. Neposrednu organizaciju svojih planova počinje odmah po emigriranju u Austriju, 17. januara 1929. godine. U Beču stupa u kontakt sa frankovcima, a pre svih sa bivšim visokim funkcionerima Austrougarske monarhije: general pukovnikom Stjepanom Sarkotićem, pukovnikom Stjepanom Dujićem, zatim Ivanom Frankom i Ivanom Perčevićem.
Istovremeno, Pavelić konsoliduje i učvršćuje svoje veze i kontakte koje, potom, proširuje i u druge zemlje. Prvi saveznik kojeg je uspeo da pronađe bila je VMRO, predvođena Ivanom Mihajlovim. Nastojeći da učvrsti tu saradnju, Pavelić je otputovao za bugarsku, preko Mađarske i Rumunije.
U sedištu VMRO koje se nalazilo u selu Banka, u neposrednoj blizini Sofije, sastao se sa predstavnicima Vrhovističke terorističke organizacije koja je predstavljala desno krilo VMRO-a: Staniševim, Hadžovim, Kondovim i dr. sa kojima je, u ime ustaške organizacije, potpisao deklaraciju o koordinaciji terorističkih akcija protiv Kraljevine Jugoslavije.
Zvanične italijanske obaveštajne službe su već ranije uspostavile delotvornu saradnju sa organizacijom Ivana Mihajlova. Nema sumnje da su Italijani koji su, takođe, imali veliki obaveštajni centar u Beču, procenili da će imati koristi ako separatističku hrvatsku emigraciju privuku na svoju stranu. Preko Mihajlova uspostavljaju kontakt sa Pavelićem. Po savetu Mihajlova Pavelić odlazi u Rim gde ga, posredstvom Mihajlova, najpre prima jedan visoki funkcioner italijanskog ministarstva inostranih poslova, a posle toga i sam Musolini, u vili "Torlonija".
Razgovori koji su usledili bili su toliko uspešni da je Musolini Paveliću odmah stavio na raspolaganje vilu u Bolonji u kojoj je on godinama živeo sa svojom porodicom: ženom, sinom i dve kćerke. U Bolonji je od tada bilo sedište ustaškog Centralnog komiteta, a blagajne ustaške organizacije stalno su se "punile značajnim sumama novca - po naređenju Dučea (Musolinija), zatim šefa italijanske Tajne policije senatora Artura Bokinija i jednog od najboljih i najsposobnijih funkcionera Tajne italijanske službe, generalnog inspektora Erkole Kontija, koji je ujedno bio zadužen za vođenje obaveštajne akcije protiv Jugoslavije".
Stalno se nastanjujući u Bolonji Pavelić je, pod uticajem Erkole Kontija, u drugoj polovini 1929. godine, odlučio da formira ustaške centre, gde god je to moguće. Beč je bio mesto gde je formiran prvi takav centar,kojim su rukovodili Gustav Perčec i Ivan Perčević. Drugi ustaški centar Pavelić, preko svojih veza u fašističkim krugovima Musolinijeve Italije, osniva u Bovenu, u itlaijanskoj provinciji Breši, u drugoj polovini 1931. godine. Osnivanjem ovog centra Pavelić u njemu prebacuje svoj štab, koji je do tada bio u Bolonji. Takođe, u drugoj polovini 1931. godine osniva treći ustaški centar u gradu Serenu, u Belgiji. Iste takve centre osniva u Berlinu, za područej Nemačke i u Zagrebu, za područej Hrvatske.
Svoju mrežu centara Pavelić je nastojao da proširi i van Evrope,pa sredinom 1931. godine šalje dr Branka Jelića u Ameriku da tamo formira ustaške centre. Jelić, koji je u Kraljevini Jugoslaviji formirao organizaciju hrvatskih domobrana i bio na njenom čelu, istu takvu organizaciju formira i u Americi. Taj svoj potez je Paveliću potom obrazložio činjenico da je u Americi nemoguće formirati organizaciju diverzantsko-terorističkog tipa.
Međutim, kasnije su ipak osnovani ustaški centri u San Paolu, Montevideu, Buenos Ajresu i Pitsburgu. Pavelić se sada usemerava na razvijanje svoje mreže u Evropi i osnivanje logora za obuku terorista. Tako u Italiji formira šest, a u mađarskoj dva logora za obuku terorista za terorisitčko-diverzantske akcije.
U Austriji gde je bio formiran prvi ustaški centar dolazi do prvog sukoba sa jugoslovenskom tajnom policijom. To je bio povod da Austrija, plašeći se komplikacija i pogoršanja odnosa sa Kraljevinom Jugoslavijom, otkaže gostoprimstvo ustašama.Gustav Perčec je bio primoran da pređe u Mađarsku, gde pod lažnim imenom Emil Horvat, novcem koji je dobio od italijanskih službi, zakupljuje poljoprivredno dobro Janka Pusta, uz samu jugoslovensku granicu. Janka Pusta ne samo da je bila na desetak kilometara od jugoslovenske granice, nego je bila i idealno mesto za obuku terorista koji bi se, potom, ubacivali u Jugoslaviju.
SUROVA LIKVIDACIJA
UZ veliku pomoć Zvonimira Pospišila logor u Janka Pusti se razvio u jaki teroristički centar kojim je upravljao Perčec, sve do 1933. godine. Naime, Pavleić je tada otkrio da je Perčecova ljubavnica Jelka Pogorelec saradnik tajne jugoslovenske policije, što je ozbiljno uzdrmalo Pavelićevo poverenje u njegovog zamenika Perčeca. Nakon objavljivanja brošure Milke Pogorelac o iskustvima iz Janka Puste, Pavelić je bio potpuno ubeđen da ga je njegov stari prijatelj i saradnik izdao. Pozvao ga je da dođe u Bolonju i odmah ga smestio u zatvor Areco, tamnicu za nepouzdane članove ustaške organizacije. Uz prisustvo Pavelića je podvrgnut ispitivanju i neviđenom mučenju. Kada je mučenju došao kraj, piše Vladeta Milićević, "Perčec je bio samo krvava gomila mesa. Život su mu okončala tri hica iz Pavelićevog pištolja".
(NASTAVLJA SE)
UPOREDO sa pripremama preduzetim za putovanje kralja Aleksandra u Francusku, obavljene su i druge tajne pripreme koje će dovesti do drame u Marselju. Ove pripreme je vršila teroristička organizacija, poznatija pod imenom ustaše, koju je predvodio Ante Pavelić, u to vreme emigrant u Italiji. Sve do 1929. godine Ante Pavelić je živeo u Zagrebu kao privatni pravni zastupnik bez klijenata i kao političar bez sledbenika. On je vodio malu grupu hrvatskih separatista, koja je izdavala list "Hrvat" koji je uređivao Pavelićev prijatelj Gustav Perčec. To, zapravo, nije bio list, već žurnalistički pamflet koji je objavljivao otrovne napade protiv Jugoslavije, protiv Beograda i protiv Srba.
"Izvan sumnje je svima i svakome, da mi Hrvati uopšte nemamo dušmanina kao što je Srbin, pa s tom činjenicom treba računati od sada, pa dok bude i jednog Hrvata i jednog Srbina", pisalo je u "Hrvatu".
Ante Pavelić, organizator i predstavnik najreakcionarnijeg separatističkog dela hrvatske buržoazije, pod vidom nacionalizma, a uz pomoć klerofašista, osnova je 1928. godine ilegalnu fašističku organizaciju, koja je od 7. januara 1929. nosi ime Hrvatski ustaški pokret. Posle ukidanja ustavnih sloboda i zavođenja diktature, ukazom kralja Aleksandra od 6. januara 1929. godine, nemilosrdni policijski pritisak, onemogućio je delovanje ustaša. Najveći broj od njih je izbegao u Austriju, Mađarsku i Italiju. Ante Pavelić je emigrirao u Beč, a njegov verni prijatelj Gustav Perčec je pobegao u Mađarsku.
Glavni grad Austrije bio je, u to vreme, centar okupljanja različitih emigrantskih pokreta, kao i stecište mnogih stranih obaveštajnih službi. Između ostalih tu su stalno bili prisutni članovi VMRO i albanske iredentističke organizacije "Kosovari", čiji je cilj bio prisajedinjavanje Kosova Albaniji.
Ante Pavelić se, po odlasku u emigraciju, pored političkih akcija na rušenju Jugoslavije, odlučio na diverzantsko-terorističke akcije uz podršku pojedinih istaknutih ličnosti iz Italije, Mađarske i Bugarske. Neposrednu organizaciju svojih planova počinje odmah po emigriranju u Austriju, 17. januara 1929. godine. U Beču stupa u kontakt sa frankovcima, a pre svih sa bivšim visokim funkcionerima Austrougarske monarhije: general pukovnikom Stjepanom Sarkotićem, pukovnikom Stjepanom Dujićem, zatim Ivanom Frankom i Ivanom Perčevićem.
Istovremeno, Pavelić konsoliduje i učvršćuje svoje veze i kontakte koje, potom, proširuje i u druge zemlje. Prvi saveznik kojeg je uspeo da pronađe bila je VMRO, predvođena Ivanom Mihajlovim. Nastojeći da učvrsti tu saradnju, Pavelić je otputovao za bugarsku, preko Mađarske i Rumunije.
U sedištu VMRO koje se nalazilo u selu Banka, u neposrednoj blizini Sofije, sastao se sa predstavnicima Vrhovističke terorističke organizacije koja je predstavljala desno krilo VMRO-a: Staniševim, Hadžovim, Kondovim i dr. sa kojima je, u ime ustaške organizacije, potpisao deklaraciju o koordinaciji terorističkih akcija protiv Kraljevine Jugoslavije.
Zvanične italijanske obaveštajne službe su već ranije uspostavile delotvornu saradnju sa organizacijom Ivana Mihajlova. Nema sumnje da su Italijani koji su, takođe, imali veliki obaveštajni centar u Beču, procenili da će imati koristi ako separatističku hrvatsku emigraciju privuku na svoju stranu. Preko Mihajlova uspostavljaju kontakt sa Pavelićem. Po savetu Mihajlova Pavelić odlazi u Rim gde ga, posredstvom Mihajlova, najpre prima jedan visoki funkcioner italijanskog ministarstva inostranih poslova, a posle toga i sam Musolini, u vili "Torlonija".
Razgovori koji su usledili bili su toliko uspešni da je Musolini Paveliću odmah stavio na raspolaganje vilu u Bolonji u kojoj je on godinama živeo sa svojom porodicom: ženom, sinom i dve kćerke. U Bolonji je od tada bilo sedište ustaškog Centralnog komiteta, a blagajne ustaške organizacije stalno su se "punile značajnim sumama novca - po naređenju Dučea (Musolinija), zatim šefa italijanske Tajne policije senatora Artura Bokinija i jednog od najboljih i najsposobnijih funkcionera Tajne italijanske službe, generalnog inspektora Erkole Kontija, koji je ujedno bio zadužen za vođenje obaveštajne akcije protiv Jugoslavije".
Stalno se nastanjujući u Bolonji Pavelić je, pod uticajem Erkole Kontija, u drugoj polovini 1929. godine, odlučio da formira ustaške centre, gde god je to moguće. Beč je bio mesto gde je formiran prvi takav centar,kojim su rukovodili Gustav Perčec i Ivan Perčević. Drugi ustaški centar Pavelić, preko svojih veza u fašističkim krugovima Musolinijeve Italije, osniva u Bovenu, u itlaijanskoj provinciji Breši, u drugoj polovini 1931. godine. Osnivanjem ovog centra Pavelić u njemu prebacuje svoj štab, koji je do tada bio u Bolonji. Takođe, u drugoj polovini 1931. godine osniva treći ustaški centar u gradu Serenu, u Belgiji. Iste takve centre osniva u Berlinu, za područej Nemačke i u Zagrebu, za područej Hrvatske.
Svoju mrežu centara Pavelić je nastojao da proširi i van Evrope,pa sredinom 1931. godine šalje dr Branka Jelića u Ameriku da tamo formira ustaške centre. Jelić, koji je u Kraljevini Jugoslaviji formirao organizaciju hrvatskih domobrana i bio na njenom čelu, istu takvu organizaciju formira i u Americi. Taj svoj potez je Paveliću potom obrazložio činjenico da je u Americi nemoguće formirati organizaciju diverzantsko-terorističkog tipa.
Međutim, kasnije su ipak osnovani ustaški centri u San Paolu, Montevideu, Buenos Ajresu i Pitsburgu. Pavelić se sada usemerava na razvijanje svoje mreže u Evropi i osnivanje logora za obuku terorista. Tako u Italiji formira šest, a u mađarskoj dva logora za obuku terorista za terorisitčko-diverzantske akcije.
U Austriji gde je bio formiran prvi ustaški centar dolazi do prvog sukoba sa jugoslovenskom tajnom policijom. To je bio povod da Austrija, plašeći se komplikacija i pogoršanja odnosa sa Kraljevinom Jugoslavijom, otkaže gostoprimstvo ustašama.Gustav Perčec je bio primoran da pređe u Mađarsku, gde pod lažnim imenom Emil Horvat, novcem koji je dobio od italijanskih službi, zakupljuje poljoprivredno dobro Janka Pusta, uz samu jugoslovensku granicu. Janka Pusta ne samo da je bila na desetak kilometara od jugoslovenske granice, nego je bila i idealno mesto za obuku terorista koji bi se, potom, ubacivali u Jugoslaviju.
SUROVA LIKVIDACIJA
UZ veliku pomoć Zvonimira Pospišila logor u Janka Pusti se razvio u jaki teroristički centar kojim je upravljao Perčec, sve do 1933. godine. Naime, Pavleić je tada otkrio da je Perčecova ljubavnica Jelka Pogorelec saradnik tajne jugoslovenske policije, što je ozbiljno uzdrmalo Pavelićevo poverenje u njegovog zamenika Perčeca. Nakon objavljivanja brošure Milke Pogorelac o iskustvima iz Janka Puste, Pavelić je bio potpuno ubeđen da ga je njegov stari prijatelj i saradnik izdao. Pozvao ga je da dođe u Bolonju i odmah ga smestio u zatvor Areco, tamnicu za nepouzdane članove ustaške organizacije. Uz prisustvo Pavelića je podvrgnut ispitivanju i neviđenom mučenju. Kada je mučenju došao kraj, piše Vladeta Milićević, "Perčec je bio samo krvava gomila mesa. Život su mu okončala tri hica iz Pavelićevog pištolja".
(NASTAVLJA SE)
Pratite nas i putem iOS i android aplikacije
Najnovije iz rubrike
NEVEROVATNO UKUSNA: Kruna od lisnatog testa sa spanaćem i kozijim sirom
OVA kruna od lisnatog testa sa spanaćem i kozjim sirom pravi je hit za svaku priliku – izgleda impresivno, a priprema se lako.
13. 05. 2025. u 16:45
PARIZ OSTAJE BEZ NAJBOLJEG IGRAČA: Ti DŽej Šorts ide u NBA ligu
PRAVO otkrovenje u Evroligi bio je omaleni plejmejker Pariz Ti Džej Šorts. Njegove sjajne partije nisu promakle ni NBA klubovima, pa se tako pojavila informacija da mi Amerikanac naredne sezone mogao da igra u najjačoj ligi na svetu.
13. 05. 2025. u 16:45
NESTOROVIĆ O BLOKADERIMA FOTELJAŠIMA: Gadili su se politike, a onda je došlo do kopernikanskog obrta! (VIDEO)
DOKTOR Branimir Nestorović, poslanik u Skupštini Srbije i redova "Mi, snaga naroda" govorio je u jednom gostovanju o blokaderima foteljašima.
13. 05. 2025. u 16:41
ZELENSKI: "DEKRET NE VAŽI ZA MENE" Najavljuje mogući susret sa Putinom u Turskoj 15. maja
DEKRET o zabrani pregovora sa Rusijom ne odnosi se na mene lično, izjavio je Vladimir Zelenski u razgovoru sa novinarima. On je takođe potvrdio da 15. maja ima planiran sastanak sa turskim liderom Redžepom Tajipom Erdoganom u Ankari, ali i da računa da će se sastati sa ruskim predsednikom Vladimirom Putinom u Ankari ili Istanbulu.
13. 05. 2025. u 16:32
KAPITEN VALENSIJE PRODUŽIO UGOVOR: Važan potpis za španski klub
Kapiten Valensije Žozep Puerto produžio je ugovor do 30. juna 2027. godine, saopštio je španski košarkaški klub.
13. 05. 2025. u 16:30
