Strah se - desio!

Piše: dr Stanko Nišić
SAD već postoje iskustva i pouke i šta je trebalo i šta ubuduće valja činiti da se Kosmet uvede u pravni sistem države i izjednači u pravima i naročito obavezama (koje su skoro potpuno bile zaboravljene) sa drugim regionima zemlje. Za Kosmet je posebno aktuelna demografska kontrola i uravnoteženje prirasta stanovništva shodno ekonomskom razvoju tog područja. Posebno je pitanje budućeg političko-teritorijalnog organizovanja Kosmeta u okviru Jugoslavije i Srbije, pri čemu se, zbog poznatih interesa stranog faktora za ceo region jugoistočne Evrope i posebno za tzv. zelenu transverzalu (koja se proteže od Turske, preko Bugarske, Makedonije, Albanije, Kosmeta i Raške oblasti do BiH), tj. put islama i droge, mora računati i na duže staze u rešavanju i kosmetskog problema. Pogotovu kada se tome doda i moguća, spolja podržavana, varijanta prekomponovanja političkog prostora na kojem žive Albanci u Albaniji i izvan nje.
Ono od čega su jugoslovenski stratezi najviše strepeli, kada je u pitanju vojnostrategijska procena našeg prostora, to se i desilo, naime, svaka vojnogeografska procena stavljala je Kosovo i Metohiju u središte i stecište svih vojnostrateških pravaca koje je svaki okupator nastojao da prve posedne. Taj prostor povezuje u celini ostale etničke i geografske celine SR Jugoslavije: Pomoravlje, koje na severu izlazi u Podunavlje, Šumadiju, Rašku oblast i Crnu Goru, a preko njih ka Podrinju i Republici Srpskoj.
Posedanje Kosova i Metohije, pogotovo snagama naklonjenim muslimanskim zemljama, stvara duboku islamsku brešu koja već dokazano teži ka daljem otimanju i usisavanju srpskog etničkog prostora.
KOSOVO i Metohija je i značajan vazdušno-desantni prostor, koji može da primi krupne strategijske desantne snage. U svim procenama načina odbrane tog našeg prostora figurirala je "koncepcija ofanzive odbrane koja podrazumeva odlučnu i brzu vojnu akciju radi munjevitog poražavanja snaga oružane secesije, te sposobnost brzog prenošenja ratnih dejstava na teritoriju susedne države koja bi vojnički podržala šiptarsku oružanu pobunu. U aktuelnoj stvarnosti prvi deo ovog doktinarnog stava je i realizovan, ali drugi nije, tako da su se šiptarski teroristi u liku OVK konsolidovali na prostoru susedne Albanije, a zatim poslužili kao pešadija NATO-u, čija je baza kopnenih snaga razmeštena na prostoru Albanije i Makedonije.
Osim toga, vrlo brzo umešao se strani faktor, koji je najvećom vojnom silom poznatom u istoriji ratova - NATO - izvršio kosmičko-vazdušnu agresiju na SR Jugoslaviju, posebno na njen urbani prostor, ubijajući civilno stanovništvo, dok našim vojnim snagama na Kosmetu nije mogao da nanese osetnije gubitke. Međutim, monstruoznom pretnjom totalnog rušenja jugoslovenskih gradova i ukupne infrastrukture, uz neminovne ogromne ljudske žrtve, jugoslovensko državno i vojno rukovodstvo bilo je prisiljeno da dozvoli ulazak stranih trupa na Kosmet, formalno pod nazivom međunarodnih mirovnih snaga.
Prema tome, i NATO (SAD) je jednako kao i mi vrednovao kosmetski geoprostor, koji zajedno sa prostorom Makedonije čini epicentar Balkana. Posedanjem tog prostora NATO dobija veoma značajnu osnovicu za dalji nastup ka evroazijskom prostoru koji ima planetarni značaj. Zaposedanjem Kosmeta, SR Juoslaviji se značajno skraćuju dimenzije strateških odbrambenih pravaca u svim smerovima. Time se jugoslovensko ratište bitno smanjuje i postaje osetljivo na pretnje susednih zemalja i u varijanti njihove kopnene agresije.
PORED vojnogeografskog povezivanja, Kosovo i Metohija još više znače kao duhovno, istorijsko i etničko središte srpskog naroda i njegovog kulturno-civilizacijskog identiteta. Ono "spaja u jedinstvenu etničku prostornu celinu sve njegove delove: Rašku oblast, kao istorijsko središte srpske države, Pomoravlje (zapadno i južno) i Ponišavlje, kao kičmene spojnice savremenog geostrateškog i geopolitičkog položaja Srbije kao matične države svih Srba... čini središnju liniju spajanja srpskog etničkog bića i njegovih teritorija u jedinstvenu celinu na njegovom južnom geostrateškom krilu: od Kumanovske kotline na istok, preko Raške oblasti u centru i Crne Gore na zapadu i na jadranskom pomorju i primorju.
Posedanje Kosova i Metohije proislamskim snagama, NATO, preti i njegovim spajanjem sa Raškom oblasti tako da se muslimanskim lancem razdvaja teritorija Srbije i Crne Gore, što je istorijski usud ovih srpskih zemalja u toku cele njihove istorije. To je strategija razbijanja i preostale Jugoslavije "korak po korak". Nesloga rukovodstva Srbije i Crne Gore ide naruku tom američkom i turskom projektu.
Goraždanski mostobran koji preseca Drinu na širini oko 20 km, kao kičmu srpskog organizma, tek okupacijom Kosmeta dobija pravi značaj. Taj pupak predstavlja kariku u lancu kojim se srpski prostor razdvaja pravcem zapad-istok tako da na južnoj strani ostaje srpska Hercegovina i Crna Gora. NJime se, kao i brčanskim distinktom, i teritorija Republike Srpske usitnjava i dovodi u potpuno okruženje. Osim toga, stvaraju se uslovi pojačanog pritiska za specijalni status tzv. Sandžaka.
Balkan je zadržao u svojoj duši vizantijsko nasledstvo, osnovano na rimskoj političkoji i grčkoj ekonomskoj podlozi. Tom mešavinom zapada i istoka, Evrope i Azije, nastalo je nešto originalno, sastavljeno iz tih komponenata.

VIZANTIJSKA UKOČENOST
POSLE latinske krstaške katastrofe (1204. godine) Vizantija naglo malaksava i tada se pojavljuje "vizantijska ukočenost" ne samo na ikonama nego i u pravu, administraciji i celokupnom duhu Vizantije, što je bio predznak njene smrti.
Tada su Turci već spremali svoje čadore da ih prebace na Balkan. Iskoristili su nadmetanja Bugara, Srba i Grka za prevlast carstva vizantijskog te su na Aja Sofiji istakli polumesec. U padu Carigrada i Srbi i Bugari osećali su sopstvenu katastrofu.
(NASTAVLJA SE)