Pomoć preko - nišana!

Piše: Dragan DŽamić
RAZBIJANJE i hapšenje pripadnika terorističkih grupa islamskih ekstremista u Federaciji BiH posle terorističkih napada na ciljeve u SAD 11. septembra 2001. godine, kao i pronalaženje pasoša BiH u Avganistanu, povećalo je odlučnost Bušove administracije da nastavi sa insistiranjima da se u BiH preduzmu najoštrije mere za eliminisanje svih pojedinaca i organizacija povezanih sa islamskim radikalizmom. Prve na udaru našle su se mnogobrojne, tzv. humanitarne organizacije iz islamskih zemalja, koje su pored redovnih poslova na prikupljanju humanitarne pomoći, služile i kao paravan za ilegalne, kriminalne i terorističke aktivnosti.

Upravo su se pod zastavama i oznakama ovih organizacija u Bosni i na Kosmetu skrivali i tajno delovali islamski ekstremisti. Važno mesto među njima zauzimao je Visoki saudijski komitet za pomoć kojem je pripadao i Alžirac Saber Lahmar, uhapšen u Sarajevu početkom oktobra 2001. godine. Zbog toga su strane diplomate i obaveštajci u Sarajevu u saradnji sa federalnim MUP-om tražili efikasan i "najmanje bolan" način da se Saudijci uklone iz Sarajeva i Bosne, a da se pri tome ne izazove "radikalizacija bošnjačke većine". Kao moguća opcija navedeno je da bi Visoki saudijski komitet mogao biti optužen da pokušava da "izmeni bosansku kulturu".

PREMA saznanjima do kojih su došli agenti FBI i CIA, u datotekama kompjutera Visokog saudijskog komiteta za pomoć u Sarajevu, pronađeni su dokazi da su preko Komiteta, posredno, na prostoru BiH bile prisutne i zastupljene i neke druge organizacije - kao što su Al Haramein i Al Furgan, za koje Amerikanci smatraju da se bave terorizmom, odnosno da pružaju podršku takvim aktivnostima. Predstavnici NATO u BiH su tek 21. februara 2002. godine, dakle, pet meseci posle upada i pretresa prostorija Visokog saudijskog komiteta za pomoć u Sarajevu, priznali da su tada pronašli kompjuterske fajlove sa slikama objekata - meta septembarskih terorističkih napada u NJujorku i Vašingtonu, zatim američkih ambasada u Keniji i Tanzaniji koje su teroristi napali 1998. godine, kao i slike američke krstarice "Kol" koja je napadnuta u Jemenu.

Pronađen je tada i program u kojem se objašnjava kako avioni koji se koriste u poljoprivredi mogu biti upotrebljeni za razbacivanje hemikalija, kao i podaci o materijalima za pravljenje lažnih propusnica za Stejt department i kreditnih kartica.

Prema sasvim pouzdanim analizama, koje su sačinili NATO obaveštajci pri štabu SFOR-a, u BiH su delovale (ili još deluju) 23 muslimanske organizacije koje "predstavljaju realnu ili potencijalnu opasnost za SFOR i civilne organizacije u BiH". Tako, na primer, na području Bihaća, Cazina i Bužima deluje mala grupa vehabija za koju se veruje da pomoć primaju od Saudijske Arabije. Na području Travnika, Velike Kladuše i Cazina deluje "Crvena ruža", koja je pod uticajem muslimanske tajne službe AID, dok na prostoru Zenice deluje ekstremno krilo Elbard Bosna. U drugim gradovima i unutrašnjosti muslimanskog dela Bosne deluju "Patriotska liga", "Faraon", Organizacija aktivista islama, "El mudžahid", "Povratak mesije", "Islamska legija", "Mladi muslimani", "Islamski ratnici", "Gerilci" kao i Orićeva grupa "Zelene beretke".

UPRAVO iz ovih razloga, pritisnut od zapadnih funkcionera i komandanata SFOR-a, Koordinacioni tim za borbu protiv terorizma u BiH zatražio je početkom decembra 2001. godine da se preispita rad 11 međunarodnih humanitarnih organizacija u BiH, zbog sumnje da su povezane sa terorističkim organizacijama i aktivnostima. Neke od ovih nevladinih organizacija raspolagale su velikim finansijskim sredstvima od kojih su finansirane i međunarodne terorističke organizacije.

Jedna od ovih organizacija (nije navedeno njeno ime) imala je čak 24 vozila sa diplomatskim tablicama, a vozila su korišćena i za neke druge aktivnosti osim humanitarnih.

Radeći po dobro uhodanoj šemi u kojoj se kao pokriće za terorističke aktivnosti koriste humanitarne, obrazovne, verske i druge organizacije, islamski teroristi i njihovi sponzori su samo na prostoru Hrvatske registrovali oko 50 takvih organizacija. Neke od najznačajnijih za uvoz terorizma na prostor Balkana bile su: Agencija za pomoć trećem svetu, IGASA, Al Muvafak, Al Kifah, Biro za islamski poziv, Al Furgan, Visoki saudijski komitet za pomoć, Al Haramein, Humanitarian relief agency (HRA), Fond za preporod islama, Međuanrodna fondacija "Dobročinstvo" (Benevolencia Internacional Foundatio). Bosanska idealna futura (BIF), "Konvoji milosrđa".

Na čelu organizacije IGASA, odnosno njene regionalne kancelarije koja je poslovala u Beču 1993. godine, nalazio se Alžirac Abdel Azis Zahem. Osim u Beču, ova organizacija imala je svoje ispostave u Skoplju, gde je rukovodilac bio Alžirac Abu Muhamed, dok je u Zagrebu rad koordinirao Jamel Lamrani, takođe Alžirac, poznat po ratnom imenu Abu Musa. On će se kasnije pojaviti i na Kosmetu kao jedan od instruktora jedinice mudžahedina "Abu Bekir Sidik".

Sva trojica su svojevremeno studirala u Beogradu, gde su početkom devedesetih uhapšena kao pripadnici versko-terorističke organizacije Front islamskog spasa (FIS). Ova ekstremistička organizacija okupljala je alžirske i druge arapske studetne iz Sudana, Alžira, Palestine i Egipta u versku (i radikalnu) organizaciju poznatu pod imenom Udruženje islamskih studenata iz Palestine - IGASA. Posle hapšenja, njeni članovi su proterani iz Jugosalvije. IGASA se, uglavnom, bavila logistikom i preko nje su išli oružje i vojna oprema za mudžahedine na terenu, a manjim delom i humanitarna pomoć.

RATOBORNI HODŽA
ZA delovanje mudžahedinske jedinice na Kosemtu "Abu Bekir Sidik", čiji je vođa bio Albanac, hodža Ekrem Avdiju, koji je ratovao u Bosni, vezana je delatnost još jedne humanitarne organizacije - Biro za islamski poziv. NJeno sedište je u Rijadu, Saudijska Arabija, a radom organizacije rukovodio je Abdulah Duhajman, koji se nalazi u zatvoru u Alžiru i po izvorima zapadnih obaveštajnih službi pripadao je organizaciji Osame bin Ladena. Duhajman je preko hodže Avdine, koji je svojevremeno studirao u jednoj verskoj školi u Rijadu, slao novac za opremanje i aktivnost mudžahedina na Kosmetu.

Organizacija Al Kifah je registrovana krajem 1992. godine u Zagrebu i njom je rukovodio Kamr Ad Din Kirbani, Alžirac kojeg SAD terete da je planirao podmetanje bombe ispred ambasade SAD u Rimu. Sledeća iz grupe ovih organizacija je Al Muvafak, registrovana u Zagrebu kao ispostava centrale koja je poslovala u Londonu. Humanitarnim radom bavila se u periodu od 1992. do 1996. godine i radom je rukovodio Tunišanin Safik Ijadi, koji je Interpolu poznat po učešću u pranju kuvajtskih dinara koje je Irak zaplenio prilikom agresije na Kuvajt 1990. godine.

(NASTAVLJA SE)