“Plava ptica” i “artičoka”

DA su psihološka i elektromagnetna oružja već usavršena i da mogu biti upotrebljena protiv ljudi, otkrio je američki Progresivni magazin u januarskom broju 1996. prenoseći izvode iz članka "Tehnologija koja ne ubija i vazduhoplovstvo", objavljenog u “Žurnalu Vazduhoplovne komande” i vazdušnih snaga. "U sasvim bliskoj budućnosti postaće jasno da metodi, bezopasni po život, mogu biti primenjeni u širokom spektru konflikata, uključujući kriminal i terorizam", piše između ostalog u ovom članku.
Autori otkrivaju prvi put da armija SAD razvija mikrotalasna oružja, s namerom da ih upotrebe protiv ljudskih bića! (To je zapravo jedan od ciljeva famoznog programa HAARP. Posredi je složeni sistem za emitovanje elektromagnetnih impulsa ogromne snage u jonosferu, radi uništavanja satelita, aviona i objekata na zemlji u takozvanom ratu zvezda, radi programiranja klime, ali i radi kontrole mentalnih funkcija ljudi!). Ova vrsta oružja je vrlo prodorna, jer "ne napada samo ljudsko telo" - stoji u pomenutom članku, "već dopire do uma i nervnog cntra". Namena tih oružja je da "dezorijentišu ili poremete psihičku stabilnost" ličnosti.
Sumnje, pa i uverenja ljudi od naučnog autoriteta da američka armija, uz pomoć Ministarstva pravde, radi na usavršavanju sredstava za slamanje volje i potčinjavanje ljudi, izaziva već godinama mnoge nedoumice. Tako nešto nespojivo je sa ustavnim slobodama i opšteprihvaćenim shvatanjem ljudskih prava u Sjedinjenim Državama.
U poslednjih nekoliko godina, međutim, u američku i svetsku javnost prodrla je sadržina mnogih, do tada duboko skrivanih izveštaja i dokumenata CIA o finansiranju i realizovanju naučnih opita čiji je cilj manipulacija ljudskom psihom! U mnogim stručnim i popularnim edicijama izneseni su primeri gotovo neverovatnih pokušaja da se živi ljudi, sugrađani, podvrgnu raznim oblicima mentalne torture pomoću elektromagnetnih talasa ekstremno niske frekvencije, narkotika, hipnoze, podsvesnog zastrašivanja i drugih nedozvoljenih metoda.
ADMIRAL Stensfild Tarner, direktor CIA, svedočeći pred Senatom SAD povodom zloglasnog projekta psihokontrole, poznatog pod skraćenicom MK-ULTRA, obelodanio je činjenice o broju naučnika i institucija, angažovanih u 149 parcijalnih istraživanja. On je saopštio da je bilo okupljeno 185 istraživača u raznim nevladinim ustanovama, i pobrojao 44 koledža i univerziteta, 15 hemijskih i farmaceutskih kompanija, 12 bolnica i klinika, i tri kazneno-popravna zavoda. Žrtve eksperimenata, recimo, zatvorenici u San Francisku i Njujorku, nisu bili svesni da su pod dejstvom određenih hemijskih agensa i droga. Uopšte, opiti ove vrste obavljani su mnogo ređe sa znanjem i pristankom onih koji su bili izabrani da budu u ulozi laboratorijskih kunića, a u najvećem broju slučajeva ljudi su bili nesvesno izloženi dejstvu raznih fizičkih i hemijskih faktora, takozvanim postupcima ispiranja mozga, sugestiji i hipnozi.
Novi oblik ropstva začet je neposredno posle Drugog svetskog rata. Poznatim “Projektom spajalice “američke vlade bilo je obuhvaćeno oko dve hiljade nacista visokog ranga u hitlerovskoj hijerarhiji, kojima je odobreno useljenje u Sjedinjene Države i obezbeđeno uključivanje u najdelikatnije poslove, kao što su spoljna politika, špijunaža, vojna industrija i specijalne oblasti nauke. Zahvaljujući dojučerašnjim neprijateljima, odnosno njihovom iskustvu u vivo-eksperimentima, tehnika kontrole uma se rapidno razvijala.
"Nemci su pod nacističkom vladavinom započeli ozbiljna ispitivanja moždanih funkcija u stanju traume" - napisali su Fric Špringmajer i Cisko Viler u knjizi "Formula iluminata" - nastojeći da stvore nove robove, nemoćne da se odupru nevidljivoj sili koja upravlja njihovim osećanjima i željama, koja vlada njihovom podsvesti i usmerava njihove postupke. Jozef Mengele, zloglasni Anđeo smrti, bio je jedan od 900 vojnih i medicinskih stručnjaka tajno infiltriranih u Sjedinjene Države. Uprkos dugogodišnjoj zagonetki o tobožnjem nestanku ovog ratnog zločinca, za koga se pretpostavljalo da se krije u amazonskim džunglama, magazin "Neksus" u broju za februar-mart 1999. tvrdi da je Mengeleu odmah posle rata u SAD bilo omogućeno da nastavi svoja perverzna istraživanja i da mnoge saradnike uvede u tajne crne magije ljudske duše.
RAD dr Mengelea na otkrivanju puteva do tamnih prostora podsvesti i sfere instinkta, nastavljen je docnije u projektima CIA pod nazivima “Plava ptica” i “Artičoka”, koji je evoluirao u zastrašujući program “MK-ULTRA”. O ovom kontinuitetu i bizarnim ciljevima obaveštajne službe, glavnog finansijera zloupotrebe nauke, piše Džon Marks u svojoj knjizi "Potraga za mandžurijskim kandidatom", a izvesni Džon Makarti, kapetan specijalnih jedinica američke armije, koji je izvlačio ubice CIA iz Sajgona za vreme rata u Vijetnamu, rekao je da je “MK-ULTRA” akronim u službenoj upotrebi čije je značenje "Proizvodnja ubica koji se koriste smrtonosnom veštinom radi plaćenih ubistava" (Manufacturing Killers Utilizing Lethal Tradecraft Reljuiring Assassinations).
Drugim rečima, da bi proizvodila programirane ubice kroz program “MK-ULTRA”, CIA je organizovala 149 posebnih istraživanja u oblasti biologije, farmakologije, psihologije, laserske fizike i elektronike. Naravno, na osnovu otkrivenih dokaza, ustanovljeno je da se CIA obilato služila rezultatima eksperimentisanja s ljudima dovedenim u stanje traume ili emotivnog šoka, razvivši tehniku saslušavanja osumnjičenih koja se sastoji od izazivanja "mnogostruke poremećenosti ličnosti". Ta poremećenost je zapravo udvostručavanje, odnosno stvaranje dvostruke ili čak mnogostruke ličnosti, da bi u protivprirodnom nasilju nastali unutarnji šizofreni konflikti, sve dok iznemogla žrtva ne bi postala podatna raznim sugestijama.
Čini se da je ovom nečasnom tekovinom svog mračnog genija Mengele u stvari nastavio holokaust, na novom tlu, u novim okolnostima, ali na savršeniji način. O tome dokle seže paklena igra politike, obaveštajne službe i izopačene nauke, vidi se iz takozvanog projekta “Monarh”, o kojem će zauvek ostati zabeleženo ono što su preživele tri žene - nevoljni objekti manipulacija.
Ketrin Saliven je u fascinantnoj knjizi pod naslovom “MK” opisala unutrašnji svet podeljene, mnogostruke ličnosti. Ona je rekonstruisala u sećanju mehanizme i metodologiju prelaska iz jednog alternativnog stanja u drugo. Kao programirani ubica i rob seksa, Salivenova veli da su je zloupotrebili i silovali ljudi najvišeg društvenog ranga.
(Nastaviće se)