Likvidacija stare garde

BEOGRADSKOJ policiji je 2014. godina zadala dosta muka. Dogodilo se dosta ubistava, posle dužeg vremena dogodila se i "spektakularna mafijaška likvidacija", tako karakteristična za devedesete godine prošlog veka, ali i napad na jednog od najvećih srpskih biznismena - Milana Beka. Najmanje pet zločina do danas nije rasvetljeno.

Početkom aprila u centru Beograda u po bela dana ubijen je Bjelopoljac Rade Rakonjac (52), stara garda srpskog podzemlja, bliski saradnik Željka Ražnatovića Arkana, ali i prijatelj Luke Bojovića i Milorada Ulemeka Legije. Ubica ga je izrešetao iz "heklera" ispred zgrade u kojoj je živeo, dok je sa prijateljim ispijao kafu u obližnjem "Marikiju". U kiši metaka ranjeni su i Stojan Novaković Cope i bivši košarkaš Goran Ristanović.

RAKONjAC je pogođen sa pet metaka u vrat i grudi i preminuo je na putu do Vojnomedicinske akademije (VMA). Posle bekstva sa lica mesta, dvojica napadača, 15 minuta kasnije zapalila su automobil "alfa romeo" u Ulici Radovana Simića Cige kod broja 49. U vozilu su nađeni i ostaci oružja iz kog je zločin počinjen. Ovim automobilom su se dovezli na lice mesta i pobegli posle zločina.

- Rakonjac je sedeo u bašti "Marikija" ispred svoje zgrade kada su iznenada ušetala dvojica ljudi, koji nisu bili maskirani, a jedan od njih je iz automata ispalio najmanje devet metaka. Napadači su došli iza naše zgrade - ispričao je jedan od svedoka.

- Kamere koje pokrivaju kafić sve su snimile. Jedan od napadača je imao crnu kosu, drugi je imao maskirne pantalone.

NEKADAŠNjI Arkanov saradnik živeo je u ovom kraju Beograda, i često je sa dvojicom prijatelja, koji su u ovom napadu ranjeni, sedeo u "Marikiju" i pio jutarnju kafu. Po svemu sudeći, napadači su dobro znali njegove navike.

Jedan od pravaca kojim se policija bavila rasvetljavajući ovaj slučaj je povezanost ubistva Rakonjca sa teškim ranjavanjem Gorana Bojanića, samo nekoliko dana ranije. Na ovog Zvezdarca pucano je dok je bio u svom automobilu. Pogođen je sa četiri metka - u vrat, grudi, levu ruku i šaku. Rane su bile teške, ali je preživeo. I u ovom slučaju, napadači su zapalili automobil iz kog su pucali. Reč je o "pasatu", koji je, prema podacima iz istrage, ukraden još 2008. godine i sve do prošle nedelje čuvan je u "šteku".

BOJANIĆA i Rakonjca povezuje jedan čovek - Luka Bojović. Sa Rakonjcem ga vezuje tesno prijateljstvo, dok Bojanić pripada grupi Miloša Delibašića, koja se dovodi u vezu sa ubistvom Lukinog rođenog brata - Nikole. Tada se nagađalo da je možda reč o "prebijanju računa" između dve kriminalne ekipe.

- Sumnjamo da u ovom trenutku traje rat između kriminalne ekipe Luke Bojovića, kojoj je pripadao i Rakonjac, kao i Šaranovićeve grupe u kojoj su Delibašić i Bojanić - govorili su policijski izvori nekoliko dana posle zločina. - To su sve pretpostavke i jake indicije. Između teškog ranjavanja Bojanića i ubistva Rakonjca prošlo je samo šest dana. Ne odbacujemo, međutim, ni mogućnost da je neko iskoristio taj sukob da namiri sopstvene račune.

POSLE nekoliko meseci, međutim, podzemljem je sve više počelo da se priča da je ubistvo Rakonjca organizovao, ali i izveo Đorđe Zafirović Zafir (42). Za neupućene je to bilo veliko iznenađenje, jer su Rakonjac, ali i Zafirović bili bliski sa klanom Luke Bojovića. Nagađalo se da prava meta i nije bio Bjelopoljac, već Filip Korać, desna Bojovićeva ruka. Navodno, da bi uspeo da likvidira Koraća, nalogodavac je prethodno morao da "ukloni" veći autoritet, onog ko zna "odakle vetar duva", a to je Rakonjac.

- To su sve informacije sa beogradskih ulica i verovatno je da tu ima dosta istine, ali bez dokaza mi ne možemo ništa - navodi izvor "Novosti" iz beogradske policije. - Ni nama nije do kraja jasna Zafirovićeva uloga, koga u poslednje vreme podzemlje dovodi u vezu sa dosta likvidacija. Kao da je "pod stare dane" postao "plaćenik". Ispitujemo njegove veze sa ekipom Slobodana Šaranovića, odnosno Miloša Delibašića, ali svuda nailazimo na zid ćutanja.

ZAFIROVIĆEVU navodu ulogu u smaknuću Rakonjca prvi je "provalio" sam Korać, koji je informacije dobio iz Crne Gore. Posle ubistva Bjelopoljca on se jedno vreme sklonio iz zemlje, ali je ubrzo po "sklapanju kockica" o tome ko je udario na Bojovićev klan, odlučio da se vrati u zemlju i pokuša da "sredi račune".

Kasnije je iz beogradske policije, slučajno ili namerno kako bi se zavarao pravi pravac istrage, "procurila" informacija da su ubistvo Rakonjca naručila i platila tri biznismena. Dvojica su iz unutrašnjosti Srbije, a jedan iz Veograda.

- Sva trojica su ranije bila "na meti" Luke Bojovića i njegovog klana i bliski su sa ekipom Slobodana Šaranovića, koji s vođom novog "zemunskog klana" vodi lični rat od 2009. godine - preneli su letos mediji navode ovog policijskog izvora. - Njih trojica su platili ubistvo Rakonjca da bi izbegli sopstvenu smrt, naručenu iz klana Bojovića.

TADA je rečeno i da je, navodno, ranjeni Goran Bojanić imao zadatak da ubije Filipa Koraća, najbližeg saradnika Luke Bojovića. Isti izvor je naveo da je Korać danima pre ubistva Rakonjca, takođe, svakodnevno sedeo u "Mariki". Prestao je da dolazi tek kada je pucano na Bojanića i kada je dobio "signal" da mu taj "lik radi o glavi".

Rade Rakonjac je u Arkanovoj Srpskoj dobrovoljačkoj gardi imao čin pukovnika. Među saborcima i prijateljima slovio je za velikog patriotu i pravoslavca. O Rakonjcu se, prvi put u javnosti, čulo 2005. godine kada je protiv njega, Luke Bojovića i još dve osobe, podignuta optužnica za iznudu. Tri godine kasnije, zbog zastarelosti postupka, tadašnji Prvi opštinski sud u Beogradu obustavio je ovaj postupak. Protiv njega je prošle godine podignuta i optužnica za neovlašćeno držanje pištolja, zbog čega je uhapšen, ali ubrzo i pušten da se brani sa slobode.

Ime ovog Bjelopoljca pominjalo se i u plavoj i u beloj knjizi, crnogorske i srpske policije, o kriminalnim klanovima. Kao član takozvanog Arkanovog klana, posle ubistva Zorana Đinđića 2003. godine, privođen je, kao i Stojan Novaković Cope, u policijskoj akciji "Sablja". Rakonjac, međutim, nikad nije i zvanično osuđivan, niti je bio u zatvoru.