SVET MORA DA ZNA ISTINU O JASENOVCU: Srpski istoričar odgovorio na laži novinara - Sram da bude one koji prepravljaju istoriju!

POVODOM teksta novinara Davida Goldmana "Ova sramotna zloupotreba holokausta mora odmah da prestane" objavljenom u "Jeruzalem postu" o zloglasnom ustaškom logoru Jasenovac, reagovao je direktor Muzeja žrtava genocida Dejan Ristić u autorskom tekstu za pomenuti medij.

Foto P. Mitić

Uprkos pažljivo stvorenoj reputaciji relevantnog dnevnog lista, "Jeruzalem post" objavio je sraman tekst neposredno pred tužnu 80. godišnjicu osnivanja koncentracionog logora u Jasenovcu - jednom od najmonstruoznijih u celoj Evropi tokom Drugog svetskog rata.

Ristić navodi da sa tekstom pod naslovom: "Ovo sramotno ismejavanje Holokausta mora odmah da prestane", autor, bez ikakvih stručnih kvalifikacija i potpuno nepoznat međunarodnoj naučnoj zajednici, se uključuje u tekuću debatu o fenomenu izobličenja Holokausta.

- Koristeći niz netačnih izjava i poluinformacija, autor je pokušao da obesmisli 76 godina kontinuiranog istraživanja, kako stručnjaka i institucija Jugoslavije-kasnije Srbije i Hrvatske, tako i institucija poput Jad Vašema i Memorijalnog muzeja Holokausta SAD.

Foto: Novosti

U nizu problematičnih informacija posebno se ističe izjava o forenzičkim istraživanjima sprovedenim u Jugoslaviji, koja je navodno utvrdila da je ukupan broj žrtava Jasenovca između 2.500 i 4.500, što je apsolutna i sramna neistina!

Istoričar ukazuje da nikakve eshumacije nisu obavljane 1947. i 1948. godine.

- Tokom 1946. godine obavljeno je istraživanje četiri grobnice kod Uskočkih šuma u kojima je pronađeno 967 ostataka (311 muškaraca, 467 žena i 189 dece). Na osnovu sondaže procenjeno je da i u grobnici kod šume Strug ima oko hiljadu ubijenih, ali su stručnjaci zaključili da zbog položaja, odnosno isprepletenosti žrtava i stanja u kojima su se tela nalazila nije moguće obaviti potpuno precizno istraživanje.

Dakle, ne postoji nikakvo forenzičko ispitivanje koje je rezultiralo podacima o 2.500 do 4.500 jasenovačkih žrtava, izvršeno tokom 1947. i 1948. godine, kako se to navodi u ovom revizionističkom tekstu, piše Ristić.

Indikativno je i to što ovaj članak propušta priliku da pomene stvarno forenzičko istraživanje koje je tokom 1964. godine sprovela komisija stručnjaka u sastavu Alojz Šercelj, Vida Brodar, Anton Pogačnik i Srboljub Živanović. Ovo istraživanje je rezultiralo otkrićem posmrtnih ostataka ukupno 284 žrtve (od kojih je 197 u jednoj grobnici).

Dodaje da se u članku spominju i različiti utvrđeni i/ili procenjeni broj ljudi ubijenih u sistemu koncentracionog logora u Jasenovcu, i to: 59.000 (popis žrtava Drugog svetskog rata sproveden 1964.), 72.000 i 77.000, što u jednom trenutku predstavljao postignuti rezultat dopune broja žrtava na osnovu revizije već pomenutog popisa iz 1964. godine koji je sproveo Muzej žrtava genocida.

Kako se nastavlja istraživanje stručnjaka Muzeja žrtava genocida - koje se sprovodi po istoj metodologiji koja se decenijama radi u Jad Vašemu - za očekivati je da će se broj identifikovanih jasenovačkih žrtava ispraviti u narednih godina. Procenjeni ukupan broj žrtava Jasenovca je, nažalost, daleko veći od onog koji će istorijska nauka ikada moći da identifikuje preciznim podacima, ističe Ristić.

Štaviše, 1997. godine Muzej žrtava genocida dostavio je Jad Vašemu spisak sa imenima 52.500 Jevreja ubijenih u Jugoslaviji tokom Drugog svetskog rata (od kojih je 10.500 izgubilo živote u Jasenovcu), koji je uvršten u zvaničnu listu Jad Vašema. Sledeći smešnu, pseudonaučnu, anticivilizacijsku i sramnu logiku koja u ovom  članku negira broj žrtava u Jasenovcu samo na osnovu toga što ne postoje odgovarajući forenzički podaci (osim 2.500 do 4.500 žrtava, kako autor lažno tvrdi), mogli bismo postaviti pitanje je li moguće na isti način poreći broj od 1.200.000 do 1.500.000 ubijenih u Aušvicu budući da ni za tu tvrdnju nema forenzičkih dokaza? Bilo bi zanimljivo da je autor ovog revizionističkog teksta, negirajući broj žrtava u Jasenovcu, odgovorio na pitanje o tome odakle je 30.000 Jevreja koji su živeli na teritoriji Nezavisne Države Hrvatske?

Muzej žrtava genocida podseća da je, prema dostupnim podacima, oko 7.500 njih ubijeno u nemačkim koncentracionim logorima. Šta se dogodilo sa preostalih 22.500 njih? Gde su oni "nestali"?

Stručnjaci iz Muzeja žrtava genocida kontinuirano jasno razdvajaju patnje žrtava holokausta od žrtava genocida počinjenog nad srpskim narodom na teritoriji Nezavisne Države Hrvatske.

Muzej žrtava genocida ističe da su, između ostalog, čak tri predsednika Republike Hrvatske javno izjavila da je genocid počinjen nad Srbima izvršen u državnom sistemu Nezavisne Države Hrvatske između 1941. i 1945. godine. Imajući to u vidu, sramno je to što autor ovog članka pokušava da porekne ovu tragičnu istorijsku činjenicu.

- Muzej žrtava genocida javno i odlučno odbacuje i osuđuje neistinite tvrdnje sadržane u gore pomenutom revizionističkom članku koji napada istinu i dostojanstveno sećanje na žrtve Drugog svetskog rata i traži od vas da objavite ovu reakciju kako bi čitaoci "Jeruzalem posta" shvatili šta se zaista dogodilo u Jasenovcu, jednom od najvećih i najmonstruoznijih stratišta u celoj Evropi tokom Drugog svetskog rata.

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije