MIJINO SRCE "KUCALO" LJUBAV: Jadar, Rađevina i Šumadija se opraštaju od velikog čoveka i policajca

MIODRAG Mijo Vasić(89), legendarni policijski oficir, starešina, ali i omiljeni i cenjeni čovek, pre svega u Jadru, rodoj Rađevini, Pocerini, Mačvi, Azbukovici i Podrinju, kao i širom Šumadije, gde je službovao, sahranjen je, juče, da na Gradskom groblju u Loznici.

foto:V .Mitrić

Bio je višegodišnji komandir Republičke stanice saobraćajne policije MUP Srbije u Loznici, koja je brinula o bezbednosti na magistrali Šabac-Loznica-Mali Zvornik, Ljubovija, koja je, u to doba, za mnoge ljudi i iz svih delova Evrope, bila česta „trasa“ ka Jadranskom moru.Vasić iz policija koja je bila pod njegovom kontrolom slovila je za jednu od najboljih, ne samo u Srbiji i tadašnjoj SFRJ, već i u Evropi, po zvaničnim ocenama tadašnjih policijskih, ali i drugih asocijacija.

„Vasićeva policija“ je, pored uobičajene uloge, ostalo je zapamćeno, slovila za, kako se to popularno kaže, „najboljeg druga na drumu“, jer su delovali preventivno i pomagali vozačima kad god je trebalo, i profesionalno i ljudski.Vasić je bio uzor kolegama, koji, i danas, setno govore o tim vremenima policijske solidarnosti i časnog odnosa sa ljudima.

Vasić je, u Loznicu, svojevremeno, došao iz Čačka, gde je ostavio, u doslovnom smislu, neizbrisiv trag i kao oficir, starešina i čovek za najveće poštovanje, pa, kako se govorilo, i za divljenje.Takvog su ga doživeli ljudi od Šapca, Loznice, Krupnja, Malog Zvornika i Ljubovije, kada ga je služba dovela u ovaj deo Srbije.Bio je komandir Republičke stanice saobraćajne policije u Loznici, koja je brinula o bezbednosti saobraćaja na magistralnom putu Šabac-Loznica-Mali Zvornik-Ljubovija.

Ostaće upamćeno njegovo vreme starešinstva u ovdašnjoj saobraćajnoj policiji, čiji su se pripadnici izdvajali po profesionalizmu, kulturnom i pristojnom odnosu sa ljudima, kojima su, ne samo izricali kazne, već i na njih preventivno uticali i pomagali kao, kako se to popularno kaže, najbolji drugovi na drumu.Saobraćajna policije je, tako, u njegovo doba, ostavljala najbolju sliku vozačima koji su ovim putem jezdili na Jadran, pre rata, iz skoro svih evropskih zemalja.Mnogi stranci, kao i vozači iz svih krajeva Srbije, govorili su, pa i pisali, o policiji na magistrali kraj Drine kao „najboljoj među najboljima“.Komandir Vasić je bio ponosan na svoje saradnike i policajce, koji su, zaista, funkcionisani kao sjajn domaćinska porodica, koja drži do reda, zakona, ali i onoga što je najdragocenije u srpskom rodu i srpskoj duši.Miodrag je, iz rodne Rađevine, poneo ono najlepše iz srpske kuće, što je obeležilo njegov život i što je nosio u sebi, kao i ljubav prema zavičaju kom je bio privržen i odan do poslednjeg daha.

Miodrag je bio ponosan na svoju porodicu kao i njegova čeljad na njega.Po dobroti će ga, zauvek, pamtiti njegova kćerka Biljana i sin Zoran, sa porodicama, njegova unučad, kojima je bio „deka nad dekama“, ali i njihovi prijatelji koji su, ko zna koliko puta, osetili njegovu ljubav, toplinu i pažnju.

Blagog osmeha, blagotvornog pogleda u svakoga, bio je, kako kažu svi koji su ga poznavali, čovek koga su ljudi poštovali, voleli i radovali se svakom susretu sa njim.Loznici će nedostajati, opšta je ocena, „takva divna ličnost, koji je bio gospodstven, otmen, kulturan, a, istovremeno, blag, drag i mio, kako svedoči i njegovo ime.

Karijera u policiji mu je bila čista kao suza i u ovom kraju i u Šumadiji.Svi oni koji su bili deo njegove ekipe u p, saglasni su, da je bio „veliki, nezaboravni učitelj i za posao i za život“.Nezaboravan u svakom smislu!

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije