Čečeni samo - gerila

Piše: Veljko Lalić
U IZRAELU Hamas, u Libanu Hezbolah, na Filipinima Abu Sajaf, u Egiptu Egipatski džihad, Libiji Abu Nidal, Pakistanu Harakat ulmudžahedin, na kraju u celom svetu baza ili Al kaida. Za sve samo jedna reč - terorizam, samo jedna ideja - verski fanatizam, i samo jedan čovek - Osama bin Laden.
Na spisku Stejt departmenta, tačnije njegove kancelarije koordinatora za borbu protiv terorizma, koja pravi spisak terorističkih organizacija i zemalja koje podržavaju terorizam, više nema Iraka, iako valjda sve zemlje sveta zajedno nemaju terorističkih ataka koliko Irak u poslednjih nekoliko meseci.
Ali, listu prave Amerikanci, prihvata je međunarodna zajednica, pa su tako i Čečeni, valjda sve i da bace atomsku bombu na Moskvu, samo separatisti, što je poznat scenario i sa svim OVK-ovima, ANA-ma i sličnim albanskim “pobunjeničkim” gerilama.
Bilo kako bilo, na američki spisak pridodati su tzv. nova IRA i kolumbijske Ujedinjene snage za samoodbranu, dok su Japanska crvena armija i peruanski Tupak Amaru obrisani, jer je procenjeno da više ne postoje.
AL KAIDA: Ovu organizaciju osnovao je Osama bin Laden radi stvaranja jedinstvene islamske države u svetu. Kao i njen osnivač, sama Al kaida ima dugu i veoma kontroverznu prošlost, jer je u vreme sovjetske invazije na Avganistan (1979. godine) bila svesrdno finansirana iz celog sveta, uključujući SAD.
Ono što danas Bin Ladena razlikuje od svih drugih “monstruma nasilja”, jeste njegova sposobnost da poveže veliki broj različitih, tako često zaraćenih terorističkih grupa, u jedinstvenu borbu protiv “krstaša” i Jevreja.
Hamas: Osnivač i duhovni vođa islamsko-
-fundamentalističke palestinske organizacije, nastale 1987. godine, kao ogranak “Muslimanske braće”, jeste Ahmed Jasin. NJihov cilj je uništenje Izraela i osnivanje islamske države unutar granica Palestine. Prema Jasinovom učenju, Palestina se proteže od Sredozemnog mora do reke Jordan.
Iako je ovaj pokret nastao u pojasu Gaze, on danas najviše deluje na Zapadnoj obali i unutar samog Izraela. Izraelske vlasti su prvobitno Hamas tretirale kao rivala Palestinskoj oslobodilačkoj organizaciji (PLO), i čak ga podsticale.
Sve se vratilo, kao bumerang, jer je upravo Hamas pokrenuo seriju (samo)ubilačkih napada po Svetoj zemlji, što Jasin smatra “kvalitativnim skokom” umesto kamenica iz prve intifade.
Narodni front za oslobođenje Palestine: Ovu marksističku grupu osnovao je DŽordž Habaš, 1967. godine, koji je bio jedan od vodećih ljudi u PLO, pored Jasera Arafata. Za nju se saznalo po otmicama aviona, 1968. godine. Ostao je upamćen čuveni “crni septembar”, kada su oteli sedam aviona istovremeno.
Habaš se povukao na kongresu svoje partije 1999. godine, a na liderskoj poziciji ga je nasledio Abu Ali Mustafa. Iste godine, Habaš je odbacio nasilje kao način rešavanja palestinskog problema i Barakova vlada dopustila mu je povratak u Ramalu nakon 18 godina.
PALESTINSKI islamski džihad: Ova teroristička grupa smatra se jednom od najopasnijih na Bliskom istoku. Izrael je u njenim očima najveći neprijatelj muslimana, i mora u krvi biti uništen. Ovu grupu osnovali su palestinski studenti u Egiptu 1975. godine.
Brigade mučenika Al akse: Nova organizacija nastala kao izdanak “fataha” palestinskog lidera Jasera Arafata. Pripadnici ovog militantnog pokreta bar zvanično imaju drugačije ciljeve: spremni su na slobodnu Palestinu koja će živeti pored priznate jevrejske države.
Abu Nidal: Takođe, grupa nastala cepanjem od PLO, 1974. godine. Smatra se odgovornom za atentate na aerodromima u Rimu i Beču, 1985. godine, ali i mnogobrojna ubistva umerenih palestinskih lidera. NJihovo sedište danas je u Libiji.
Hezbolah: Osnovan u Libanu s namerom da tu zemlju pretvori u islamsku državu po uzoru na Iran. Izrazito antijevrejski i antizapadno orijentisana organizacija čije ime u prevodu znači “Božja partija”. Pripisuju joj se napadi na ambasadu SAD i kasarnu američkih marinaca u Bejrutu, oktobra 1983. i 1984. godine.
Abu Sajaf: Radikalna grupa na jugu Filipina, čiji je cilj stvaranje islamske države na ovom području. Odgovorni za napad na Baliju, 12. oktobra 2002. godine.
Islamski džihad: Grupa ekstremnih islamista nastala sedamdesetih godina u Egiptu. Smatra se odgovornom za ubistvo egipatskog predsednika Anvara el Sadata, 1981. godine.
Islamska grupa: Najveća grupa egipatskih ekstremnih islamista, čiji je duhovni vođa šeik Omar Abdul Rahman u američkom zatvoru od 1995. godine zbog umešanosti u prvi napad na Svetski trgovinski centar, 1993. godine.
Oružana islamska grupa: Osnovana 1992. godine nakon poništenih izbora u Alžiru na kojima su pobedili fundamentalisti.
Narodni mudžahedini: Vrlo aktivna i jaka iranska militantna grupa.
Harakat ul mudžahedin: Grupa islamskih ekstremista u Pakistanu, vrlo povezana s Bin Ladenom, kome upravo poslednjih godina najviše pomaže da utekne američkoj poteri.
Gama al Islamija: Ekstremistička organizacija koja želi da svrgne predsednika Hosnija Mubaraka i stvori islamsku državu u Egiptu. Napada vladine zvaničnike, hrišćane i protivnike islamskog radikalizma.
Pagad: Organizacija iz Južnoafričke Republike, čiji je vođa Abdu Salam Ebrahim. U vladi svoje zemlje vidi pretnju islamskim vrednostima.
ETA - Euzkadi ta askatasuna: “Baskijska otadžbina i sloboda” osnovana 1959. godine da stvori nezavisnu marksističku državu na severu Španije i jugozapadu Francuske.
Prava IRA: Osnovana 1998. godine, predvodi je bivši general IRA Miki Mekevit. Preuzela odgovornost za napad automobilom bombom u Omahu, avgusta 1998. godine, u kojem je poginulo 29 ljudi. Posle toga objavila primirje, ali onda 2000. godine raketom gađala sedište britanske obaveštajne službe MI-6.
“17. novembar”: Grčka radikalna levičarska organizacija, nastala 1975. godine, nazvana po studentskim protestima protiv vojne hunte u Grčkoj u novembru 1973. godine. Protivi se grčkom establišmentu, Americi, Turskoj i NATO.
Kahane kai (Kah): Izraelska teroristička grupa kojoj je cilj obnavljanje biblijskog Izraela. Kah je osnovao radikalni izraelsko-američki rabin Meir Kahane, koji je ubijen u atentatu u SAD 2000. godine.
“Tamilski tigrovi”: Osnovani 1976. godine “tigrovi” su najjača tamilska grupa u Sri Lanki. Regrutuju maloletnike i kriju se po šumama odakle napadaju i civile i vladine trupe.
Revolucionarne oružane snage Kolumbije (FARC): Osnovane 1964. godine kao oružano krilo Komunističke partije, FARC je najstarija, najveća i najobučenija marksistička grupa u Kolumbiji. Podmetanje bombi, otmice, gerilske vojne akcije njihov su specijalitet.

BRANIOCI CRVENE RUKE
OSTALE grupe koje su po evidenciji Stejt departmenta aktivne u novom milenijumu su:
“Vrhovna istina” AUM (Japan, sekta), Islamski pokret Uzbekistana (koalicija raznih muslimanskih terorista u bivšem SSSR), Revolucionarni Nuklei, bivša Ela (ekstremno levičarska grupa u Grčkoj), Brigada “Aleks Bonkajao” (Filipini, komunistička grupa), Armija za oslobođenje Ruande (ostaci vojske i policije Hutua), IRA kontinuiteta (radikalni teroristi koji su se još 1994. odvojili od IRA), “Prvi oktobar” (španska marksistička grupa), IRA (osnovana 1969. godine, marksističke orijentacije), Muhamedova armija (pakistanska islamistička grupa koja se bori za Kašmir), Vojska pravednika (isto kao i Muhamedova vojska), Lojalistički dobrovoljci (grupa osnovana 1996, napada katolike u Severnoj Irskoj), Nova narodna armija (Filipini, oružano krilo Komunističke partije), Oranski dobrovoljci (lojalisti, koji ne poštuju primirje u S. Irskoj), Narod protiv gangsterizma i droge (Južna Afrika, antivladina i antiamerička), Branioci Crvene ruke (protestantski ekstremisti u S. Irskoj), Revolucionarni ujedinjeni front (gerilci u Sijera Leoneu).
(NASTAVLJA SE)