Oružje iz treće ruke

ZBOG srušenog mosta na putu Topusko – Glina bilo je blokirano oko 40.000 srpskih izbeglica. U 09.00 časova 9. avgusta dva hrvatska aviona mig na maloj visini nadleću izbeglice blizu Bosanskog Novog i raketiraju ih. Nezaštićene izbeglice trpe velike gubitke.

Karl Bilt je Bi-Bi-Siju izjavio da međunarodna zajednica ima dvostruki aršin prema Srbima:

„Ako smo osudili, a morali smo, bombardovanje Sarajeva i raketne napade na Zagreb, ne možemo da ćutimo kada se granatira Knin. Izuzetno je važno da budemo dosledni, da nemamo jedne kriterijume za Srbe, a druge za Hrvate“!

Pod pritiskom javnog mnjenja i učestalim dobronamernim stavovima Karla Bilta i dela savesnih članova UN – predstavnika u Krajini, jedna ekipa Međunarodnog suda u Hagu odlazi u Knin.

A Suzana Anđeli, ministar spoljnih poslova Italije, postavlja pitanje zašto Nemačka, od koje Hrvatska dobija pomoć (možda i naoružanje, ali preko „treće ruke“), ne osudi Hrvatsku. Čak i glasilo Vatikana, Opservatore romano hrvatsko bombardovanje nezaštićenih civila naziva „jednim od najsurovijih događaja tokom dugotrajnog konflikta u bivšoj Jugoslaviji!“

U službenom saopštenju o akciji Oluja načelnik Vrhovnog stožera (štaba) hrvatske vojske general Zvonimir Červenko ističe da „Srbi još, 9. kolovoza, drže prostor Vojnić – Topusko – Vrgin Most i kontrolišu puteve Glina – Drvar i Kostajnica – Dvor". Červenko saopštava da je prethodnog dana bilo oko 40 letova hrvatskog zrakoplovstva, ali da navodno „kolona prognanika nije gađana“. On takođe kaže da „nije isključeno da su u hrvatskim napadima stradali i civili“!

O tim dejstvima je major Rita Lepeš iz snaga UN potvrdila da su dva hrvatska miga upućena da bombarduju oblast oko Dvora na Uni i Novog Grada, gde se nalazila najveća koncentracija blokiranih izbeglica iz Krajine:

„Bombe su izbačene juče u 17 časova i 43 minuta u pomenutoj oblasti. Posle toga čule su se eksplozije četiri aviobombe snažnog kalibra. Iako nismo u mogućnosti da tačno preciziramo identitet tih aviona, vojni posmatrači UN zabeležili su u to vreme poletanje dva naoružana miga sa zagrebačkog aerodroma Pleso, tačno osam minuta pre bombardovanja izbegličke kolone“!

Devetog avgusta je i ruski predsednik Jeljcin, pokazujući dobru volju da se sukob reši, pozvao u Moskvu Slobodana Miloševića i Franju Tuđmana, koji je rekao da se odaziva molbi, ali je sa sastanka izostao bez objašnjenja.

Tada je u Hrvatskoj otpočela samoinicijativna i dirigovana oduševljenost Olujom, državnom politikom i satanizacijom Srba.

U medijskoj kritici svega što je srpstvo prednjači predsednik Matice Hrvatske Vlado Gotovac, koji je u pismu podrške i oduševljenja svojih istomišljenika Tuđmanu poslao pismo u kome na kraju stoji:

„Ovo je rat ljubavi!“

Globus prenosi stav Josipa Manolića da egzodus Srba nije mogao da se spreči i njegov stav odslikava hrvatsku tezu nacionalizma:

„Njihovo terorističko, zločinačko ponašanje u protekle četiri godine, koje je afirmisalo etničko čišćenje kao normalan politički i ratni čin, dovelo ih je u ovakvu situaciju, koja sa humanitarnog stanovišta može biti tragična, ali koja je politički posve očekivana. Sa tom razlikom što ovog puta etničko čišćenje nisu sproveli Hrvati. Došlo je, naprotiv, možda prvi put u svjetskoj historiji, do etničkog samočišćenja!“

Manolić poručuje hrvatskoj vojsci da oslobodi „i Bosnu, naravno od Srba, ako ne pristane na cjelovitu BiH“, a pripadnici Hrvatske stranke prava zagovaraju „da ne priznaju 'zavnohske' granice hrvatskih područja do Zemuna... Zahtijevamo donošenje zakonskih odredaba kojima će se zabraniti eventualni povratak Srbima u hrvatsku Krajinu!“

Francuska TV Antena 5 snimila je kako hrvatski avioni tuku kolone srpskih izbeglica, a zatim kako vojnici cisternama peru tragove zločina. Ipak, dan kasnije, 9. avgusta, urednik HTV Tihomir Ladišić u emisiji Slikom na sliku u prilogu koji je nazvao "Kako su Srbi raketirali svoja srpska mjesta" prikazuje taj snimak francuske TV o, navodnom, bombardovanju srpskih kolona od strane samih Srba, uz komentar Ivana Jarnjaka, ministra unutrašnjih poslova Hrvatske koji je rekao:

„Pukovnik vojske bivših okupiranih područja Vlado Babić svjedoči da je vazduhoplovstvo bosanskih Srba, kojima zapovjeda Živorad Ninković, raketiralo kolonu izbjeglih civila i vojnika kod Bosanskog Petrovca“.

Čak su i u usta jedne srpske devojke stavili da su od srpskih aviona nastradali otac i brat – Hrvati.

Kada je 10. avgusta Savet bezbednosti usvojio Rezoluciju 1009 odmah je od Hrvatske zatraženo da ukine dalje akcije protiv Krajine, kao i da se poštuju ljudska prava. Od Hrvatske se takođe zahtevalo „da Srbima iz Krajine omogući da ostanu, napuste ili se vrate u svoje domove bezbedno“. Ipak, SB nije oštro osudio bombardovanje srpskih izbeglica.

Tog dana je Savet bezbednosti obavešten od strane Kristofera Gansa, portparola UN, da su Hrvati napali jednu kolonu izbeglica na autoputu prema Lipovcu. Hrvatski građani bili su organizovani u velike grupe koje su kamenjem gađale stakla na automobilima, skidali Srbe sa traktora i prikolica i prebijali ih.

(Nastaviće se)