CRKVA cara Uroša u Uroševcu, jedina je u Srpskoj pravoslavnoj crkvi posvećena ovom srednjovekovnom srpskom vladaru iz svetorodne loze Nemanjića. Od osveštanja 1933. do danas, uvek je delila sudbinu svog naroda, pamti ratove, progone, NATO agresiju i Martovski pogrom 2004. i skrnavljenje devet godina kasnije. I samovala je u potpuno albanskom okruženju do pre desetak godina, ali, opet, već više od devet decenija opstaje.
22. 11. 2024. u 12:13
Zar ne
17.09.2023. 07:51
Heroje Solunce 1917 I slobinu sramotu 1990 staviti u istu recenicu....
Smederevac
17.09.2023. 08:35
Zašto je ova junačka pobeda Srbije dovela do formiranja Kralj.Jugoslavije grobnice našeg naroda.
Savo
17.09.2023. 10:13
Globalne sile su nas gurnule u rat u kome smo potamanjeni i od čega se još uvek nismo oporavili. Nadam se da ćemo u ovom novom krugu biti pametniji.
dr Aleksandar Nedok
17.09.2023. 22:30
Kao vojni istoričar mogu reći : sjajno izabran deo memoara srpskog oficira, poreklom Poljaka, koji verno daje sliku ubistvenog juriša koji su izvele tri srpske i dve francuske divizije, juriša koji je zgromio Bugare i učinio ih nesposobnim da se odupru, iako ih je bilo deset puta više. Stavio bih samo malu primedbu na iznetu tvrdnju da su obe francuske divizije bile kolonijalne, što je netačan podatak: jedna, 17-a, bila je sa- činjena od Francuza sa teritorije Francuske, dok su drugu, 122 koloni- jalnu činili sa oko po 50% sastava izvrsni vojnici Senegalci i Francuzi kolonisti. Prva, 17-a, je odmah posle proboja povučena iz sastava Druge srpske Armije pod komandom vojvode Stepe Stepanovića, dok je 122 dovizija nastavila sa srpskim jedinicama sve do Oslobođenja.