FELJTON - SNAJPERISTI PUCAJU NA DECU: Bošnjačka vojska je ubijala unproforce

Dragan Vujičić i Ivan Miladinović

07. 05. 2021. u 18:00

KAMPANjA snajperskog delovanja 1. korpusa ARBiH uključivala je napade specijalnim snajperskim puškama sa teleskopskim nišanima, kako bi se namjerno ubijali i povređivali civili, uključujući djecu.

ФЕЉТОН - СНАЈПЕРИСТИ ПУЦАЈУ НА ДЕЦУ: Бошњачка војска је убијала унпрофорце

Foto iz izveštaja Nezavisne međunarodne komisije

Navešćemo samo nekoliko specifičnih slučajeva:

"Juna 1992. godine civil Šoja Ostoja je na Grbavici ubijen iz snajpera ARBiH, koji je pucao sa zgrade UNIS-a (Bojić, 1996, str. 72, 74).

"Dana 26. juna 1994. godine, civil Đuro Kenjić, sin Nikole i Stane, rođen 1920. godine u selu Unčani, u opštini Trnovo, ubijen je pješadijskim vatrenim oružjem sa udaljenosti oko 120 metara u Kasindolskoj ulici između brojeva 197-D i 197-E. Pucanj je ispaljen iz pravca zgrade "Ceneks". Žrtva je upucana u butinu i obje ruke. Nakon što je pao na zemlju, pogođen je više puta u cijelo tijelo. Pucnje su ispalili pripadnici Armije RBiH.

"Dana 5. decembra 1994. godine, civil Darko Aleksić, sin Dejana i Brane, rođen 10. marta 1983. godine u Sarajevu, u opštini Centar, bio je u petom razredu osnovne škole, kada je ranjen snajperom dok je sa majkom Branom i sestrom Miljanom šetao ulicom, idući djedu Vojislavu. Pogođen je u trbuh i zadobio teške povrede. Pucanj je ispaljen sa položaja ARBiH."

"Dana 11. marta 1995. godine dvije djevojčice civili: Nataša Učur, ćerka Nedeljka, rođena 1986. godine u Sarajevu, i Milica Lalović, kćerka Ranka, rođena 1984. godine u Sarajevu, ubijene su snajperskim pogotkom u glavu u Ulici Milutina Đuraškovića 3, na Grbavici, opština Novo Sarajevo, dok su sa prijateljima igrale lastiša. Snajper ih je usmrtio pucajući sa položaja ARBiH, tačnije iz zgrade 'Loris'."

"Dana 12. maja 1995. godine civili Vera Novaković, kćerka Stanka i Ljubice, rođena 10. septembra 1946. godine u naselju Donji Kotorac, opština Ilidža, i Mara Trapara, kćerka Jove i Zore, rođena 20. juna 1945. godine u naselju Osijek, u opštini Ilidža, ubijene su hicem iz snajpera u naselju Donji Kotorac. Mara Trapara pogođena je u grudni koš, ispod pazuha. Isti hitac pogodio je Veru Novaković u lijevu lopaticu. Pucanj je ispaljen iz pravca naselja Donji Kotorac, sa položaja ARBiH."

SNAJPERSKE aktivnosti nisu bile ograničene na 1. korpus ARBiH. Prema intervjuu Sefera Halilovića za časopis "Svijet", 1998. godine, na lični nalog Alije Izetbegovića, SDB RBiH (Služba državne bezbjednosti) formirala je posebnu grupu "Ševe", "koja je bila tijelo paralelno sistemu" pod Nedžadom Ugljenom, a on je direktno izvještavao generala Fikreta Muslimovića. Operativci SDB-a prošli su kurs za obuku u Iranu151 ("Zloglasne ševe", 2013).

"Ševe" su stvorene u okviru SDB RBiH, a pod kontrolom Asima Dautbašića. Posebno su imale dvije misije: obezbjeđenje VIP osoba i tajna ubistva. Grupa je počinila brojne zločine. U maju 1992. godine, članovi grupe su strijeljali šest vojnika JNA. Prema nekim izvještajima, snajperisti "Ševa" ubijali su Srbe na ulicama grada Sarajeva. Sarajevski mediji prikazali su žrtve kao "one koje su ubili srpski snajperisti" (Schindler, 2007, str. 172).

Gađali sopstvene civile

IZVORI UNPROFOR-a su 1. avgusta 1995. godine potvrdili da su snajperisti ARBiH pucali na svoje civile. Francuske mirovne trupe u jedinici Ujedinjenih nacija, pokušavajući da ublaže snajpersko djelovanje bosanskih Srba na civile u Sarajevu, zaključile su da neke pucnjave dolaze od vladinih vojnika koji namjerno pucaju na vlastite civile. Nakon, kako ju je nazvala, "konačne" istrage, jedinica francuskih marinaca koja patrolira protiv snajpera rekla je da je snajpersku vatru pratila do zgrade gdje inače obitavaju bosanski vojnici i druge snage bezbjednosti: "Francuski oficiri u jedinici za borbu protiv snajperskog djelovanja rekli su da su skloni vjerovanju da je bosanska vojska pucala na civile u pokušaju da stvori vijesti koje povećavaju međunarodnu naklonost prema bosanskoj vladi" (O'Connor, 1995).

U JANUARU 2002. godine, "Slobodna Dalmacija" prenijela je članak pod naslovom "Ševe su obučavale snajperiste, ubijajući civile u Sarajevu", na osnovu izjave agenta AID-a152 Edina Garaplije, koji je izjavio da su snajperisti "Ševa" prošli obuku u Metkovićima u Hrvatskoj.

Obuku u Pogorelici provodili su instruktori iz Irana. "Slobodna Dalmacija" je zabilježila sljedeće: "Popeli bi se na visoko brdo ili zgradu i pucali na Srbe na Grbavici", birajući žene koje su nosile crninu... Uopšte ih nije bilo briga da li ubijaju civile, žene, djecu, starce. Nije ih bilo briga za moguću odmazdu. Možda im je odmazda bila cilj. Svakako, da.

U ranoj fazi rata ARBiH je počela ubijati osoblje UNPROFOR-a. Međunarodni posrednik Dejvid Oven u svojim memoarima opisao je slučajeve da su vojnici ARBiH ubijali vojnike UNPROFOR-a. Jedan od takvih incidenata dogodio se 9. septembra 1992. godine. UNPROFOR je reagovao slanjem protestnog pisma predsjedniku Aliji Izetbegoviću: "Sa dubokim osjećajem ogorčenja moram Vas obavijestiti da su 8. septembra 1992, otprilike u 18.30 časova, trupe pod Vašom komandom napale nenaoružani logistički konvoj UNPROFOR-a na ulazu u aerodrom. Ovaj neprovocirani napad usred bijela dana, nesumnjivo na humanitarni konvoj UN, prouzrokovao je smrt dva francuska vojnika, a povredu još tri. I uništenje ili oštećenje četiri UN vozila"(Owen, 1996, str. 112).

UKRAJINSKOG vojnika Viktora Solohina 10. avgusta 1992. godine pogodio je i ubio snajper ARBiH iz kruga kasarne "Maršal Tito". Pucanj je došao iz zgrade u kompleksu koji je zauzela jedinica ARBiH. U februaru 2013. godine, govoreći kao svjedok sudija MKSJ-a, oficir SDB-a ARBiH Edin Garaplija potvrdio je da je Nedžad Herenda ubio francuske vojnike UNPROFOR-a u Sarajevu, maja 1995. godine, "dok je postavljao barikadu na ulici ispred hotela 'Holidej in' u Sarajevu da bi zaštitili ljude od napada bosanskih Srba."

Snajperista "Ševa" Nedžad Herenda 18. maja 1993. godine ubio je mladi par na Vrbanja mostu - srpskog mladića Boška Brkića i djevojku Muslimanku Admiru Ismić, koji su rasprodali stvari iz stana i pokušali da pobjegnu iz "Izetbegovićevog multietničkog i demokratskog raja". Oboje su imali po 25 godina (Schork, 1993). Zapadni mediji su odmah prebacili krivicu na srpsku stranu. Svjedok je rekao da je "Srpska strana okrivljena za ubistvo para, kao i za većinu snajperskih operacija." Na saslušanju u Hagu, Garaplija je izjavio da je Herenda dobio hiljade maraka za ovo ubistvo (ICTY, Prosecutor v. Ratko Mladić, 2015a, str. 33909). Mnogo godina kasnije, analitičar CIA Džon Robert Šindler (Robert Schindler 2007, str. 172) potvrdio je da su ih ubile "Ševe".

LjUDI koji su prešli liniju i prebjegli iz urbanog Sarajeva izvijestili su: "Da su neprijateljske snage 1. korpusa ABiH otvarale vatru na civile u gradu pod kontrolom muslimanskih vlasti; s obzirom na propagandu i želju muslimanskih vlasti da pokrenu NATO intervenciju, te su priče bile u skladu sa procjenama naših organa".

Dana 14. avgusta 1994. godine, ARBiH i VRS potpisale su sporazum o protivsnajperskom djelovanju. Nakon potpisivanja, snajperski incidenti su značajno smanjeni na obje strane. Prema izjavi svjedoka, "Bilo je malo sumnje u pogledu komande i kontrole zaraćenih frakcija nad njihovim snajperima. Jedina sumnja bila je ponekad u tome što Francuzi nisu bili sigurni da li su pucnji sa velike udaljenosti na bošnjačke civile dolazili od Bošnjaka, a ne od Srba."

SUTRA: Srbi čišćeni jedan po jedan

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije

Pratite vesti prema vašim interesovanjima

Novosti Google News
pogledaj sve

Komentari (0)

SA NJIM JE NEMOGUĆE BITI PRIJATELJ, ALI NISMO NI NEPRIJATELJI: Đoković šokirao svet pričom o Rafi Nadalu