ISTORIJSKI DODATAK - MEĐUNARODNI FRONT PROTIV SRBA: Rasulo Jugoslavije praćeno je nepoštovanjem prava i primenom doktrine sile i ucena

VLADISLAV Marjanović u knjizi o Srednjoj Evropi navodi da je Tito do kraja života bio zainteresovan za projekte stvaranja zajednice država Srednje Evrope.

Margaret Tačer, Helmut Kol i Fransoa Miteran

U taj pokret se umešao globalni finansijer sa određenim vezama u američkim ustanovama strateškog značaja, Džordž Soroš. Vlada Sjedinjenih Država je smatrala da Austrija vrši odlučujuću ulogu u suzbijanju komunizma, pa je podržavala ideju i delatnost za okupljanje država Srednje Evrope. Ne treba napominjati da je glavni zagovornik ovakvog okupljanja Vatikan i rimski papa Karol Vojtila (Wojtila) od 1978. Još pre Titove smrti, u Trstu je pokrenut časopis Neues Mitteleuropa, kao organ pokreta za srednjoevropsku civilizaciju. Maršala Tita je, pred njegovu smrt, ocenio kao "prvog i velikog čoveka srednjoevropske države". koja će se stvoriti oko Jugoslavije. U nju bi ušle sve oblasti bivše Austrougarske do 1918, a Rumunija, Bugarska, Poljska, Albanija i delovi Jugoslavije bi se razvijali u srednjoevropskom duhu. Prestonica bi bila u Beču, a ljudi oko tog časopisa su pravili nacrte buduće monete, zastave i simbola te nove države Srednje Evrope.

U ovome je angažovan lanac istaknutih intelektualaca Austrije...Ovaj krug okuplja intelektualce iz Slovenije, Hrvatske i Bosne i Hercegovine. U Sarajevu se objavljuje knjiga Smaila Balića, odbeglog nacističkog saradnika, o kulturi bosanskih muslimana. Pretvara se u neku vrstu ideološkog udžbenika. Muhamed Hadžijahić je postao službeni naučnik, koji republiku predstavlja na naučnim skupovima o etničkim manjinama i nacionalnoj kulturi u inostranstvu. Iz Londona je pozvan istoričar Noel Malkolm (Malcolm) koji će na osnovu radova Hadžijahića i Muhameda Filipovića 1994. kompilirati jednu "Bosna, kratka istorija"...Bolest bosanskog muslimanskog intelektualca da izmitologizuje celu prošlost postala je i inostrana zaraza.

SLIČNI PROCESI DEŠAVAJU se u Hrvatskoj, ali u znatno većim razmerama. Reafirmacija ljudi iz doba okupacije pre 1945. godine izaziva talase trauma kod srpskog naroda. To se sve radi u vreme opšteg američkog napora da intenzivira destabilizaciju komunističke zemlje. Na tajnom sastanku pape Vojtile i američkog predsednika Regana, u papskoj privatnoj biblioteci u Vatikanu, 7. juna 1982. godine, sklopljen je savez između Katoličke crkve i američke vlade ("Sveta alijansa"). Reganov savetnik Ričard Alen nazvao ga je "najvećim tajnim savezom svih vremena"... Dok je zvezda katoličke secesije rasla, kontakti sa srpskim disidentima su poprimali turistički karakter.(...)

Od 1982, Sjedinjene Države počinju aktivno da rade na odvajanju pojedinih socijalističkih država od Sovjetskog Saveza. U tom pogledu, američki Savet za nacionalnu bezbednost počeo je od 2. septembra 1982. da se aktivno meša u unutrašnju politiku svih socijalističkih zemalja. Prema Jugoslaviji je takva odluka doneta 14. marta 1984...U savezu sa Vatikanom, Sjedinjene Države su smatrale da je njihov glavni saveznik u Evropi Nemačka, a ne Britanija. Pod vođstvom dve konzervativne partije Hrišćanskih demokrata i Hrišćanskih socijalista, oni su sa više energije počeli da se mešaju u jugoslovenske unutrašnje prilike.

* * * * * * * * * * * * * * * * *

Tajne posete Tuđmanu u zatvoru

U KRIZI oko pokušaja Centralnog komiteta SK Srbije da promeni nepovoljan status pokrajine i donese ustavne amandmane o smanjenju nezavisnosti pokrajine u korist republičkog središta u Beogradu, zapadne države su stajale na suprotnoj strani...Za sve vreme ove krize nemačka obaveštajna služba, kako je to opisao Erih Šmit-Esnbom u svojoj knjizi, održavala je tajne sastanke sa svim opozicionim liderima Slovenije i Hrvatske. Tuđmana su tajno posetili u Kaznenom zavodu Gradiška. To radi predstavnik nemačke Savezne obaveštajne službe Klaus Derner (Dorner). Javno se daje podrška vođama katoličke omladine u Zagrebu, Ivanu Čičku i Draženu Budiši. Do početka 1989. i u Hrvatskoj je stvarana grupa od političkih istomišljenika i povratnika iz inostranstva, što je dovelo do formiranja političkih stranaka. Vodeća nacionalna stranka, Hrvatska demokratska zajednica, formirana je na tajnom skupu u vikendici u Plješevici, 19. januara 1989. Već tada se označavaju i glavne crte političkog programa te stranke, u smislu stvaranja nezavisne hrvatske države do reke Drine. U želji da se izbegne sukob sa muslimanskom opozicijom, formulisano je da će se stranka boriti da se buduća nezavisna Srbija proteže do reke Drine. Pododbori stranke su se munjevito proširili po Hrvatskoj i Bosni. U Kninu je stvoren 1. marta 1990.

U Sloveniji su 27. septembra 1989. proglasili ustavne odredbe o pravu na samoopredeljenje. Slovenački delegati su 4. februara 1990. napustili zajednički kongres Saveza komunista Jugoslavije i time ga uništili. Referendumom su 23. decembra 1990. usvojili pravo na nezavisnu državu i proglasili je 30. decembra. U Hrvatskoj je to urađeno 21. decembra 1991.

Tuđman u Sarajevu

KOMUNISTI BOSNE I HERCEGOVINE su užurbano radili da ne zaostanu iz ove bitke za razbijanje jugoslovenske zajednice. U junu 1990. doneli su dva amandmana na Ustav iz 1974. kojima su ukinuli raniju odredbu da se delovi republike dvotrećinskom voljom stanovnika mogu izdvojiti iz republike i priključiti susednoj republici. Bosna i Hercegovina je proglašena nedeljivom državom u jugoslovenskoj socijalističkoj zajednici.

Već 27. marta 1990. bila je doneta odluka da se na osnovu ostatka pokreta "Mladi muslimani" formira politička stranka. Pod nazivom Stranka demokratske akcije formirana je 26. maja 1990, sa 120 opštinskih podružnica. U stranci je izbio rascep oko pitanja održavanja jugoslovenske države. Vođa stranke Alija Izetbegović je izjavio pred 200.000 ljudi u Velikoj Kladuši, 16. septembra 1990, da će i Bosna i Hercegovina napustiti Jugoslaviju, ukoliko to Hrvatska odluči. Na to je jedan od osnivača stranke, Maid Hadžiomeragić, napustio stranku, pod opravdanjem da je to objava građanskog rata Srbima...Bosanski muslimanski fundametalizam je bio nerealan pokret, koji ništa konstruktivno nije stvorio. Bili su verni konjovoci rušiocima jugoslovenske zajednice.

VATIKAN, NEMAČKA I SAD su podržavale otcepljenje Hrvatske i Slovenije iz jugoslovenske države. Američki državni sekretar Džems Bejker objasnio je u aprilu 2005. da je jugoslovenskom rukovodstvu saopštio 1991. da Sjedinjene Države neće podržavati nasilno menjanje granica i nasilno odvajanje od zajedničke jugoslovenske države... U stvarnosti, američka vlada je bitno pridonela izbijanju građanskog rata u Jugoslaviji. Bila je izložena pritisku Vatikana i Nemačke za priznanje nezavisnosti Hrvatskoj i Sloveniji. Vlada je 5. marta 1990. godine donela odluku o ekonomskim sankcijama protiv Jugoslavije. Sankcije su uglavnom pogodile Srbiju i Crnu Goru.

U maju 1990. godine, nemački ministar spoljnih poslova Genšer podržao je otcepljenje Hrvatske. Hrvatske ulice su uzavrele, oružani obračuni počeli... Sticao se utisak da se u Hrvatskoj obnavlja fašizam koji je 1945. bio poražen. Kroz celu krizu, jugoslovenske države su, kao posledica, postale nevidljive unutrašnje migracije u naselja sa jačim stanovništvom iste vere. To se najviše osećalo u području Hrvatske naseljenom Srbima. U Kninu je 1981. bilo 80% Srba. Tamo je 17. avgusta 1990. godine počela zaštita srpskih naselja blokiranjem puteva ("balvan revolucija").

* * * * * * * * * * * * * * * * *

Naoružavanje po verskom ključu

PAPA Vojtila u septembru 1994, je katoličkoj crkvi u Kninu poklonio zvono, godinu dana pre etničkog čišćenja srpskog stanovništva sa tog područja. Umesto verskog smirivanja, dolivalo se ulje na vatru. Religiozni rat okončan 1945, u punom zamahu se obnavljao. Američka upotreba prljavih metoda, kao nikad pre u istoriji, te grozote je još uvećala.

Naoružavanje naroda po verskom ključu je zahvatilo i Bosnu i Hercegovinu. Pored "Teritorijalne odbrane", koju su imale sve republike kao svoju vojsku, stvaraju se i partijski vojni odredi. Hrvatska je u tome prednjačila. Muslimanska Stranka demokratske akcije je, teoretskim obrazloženjem Alije Izetbegovića iz 1970, da se islamska država stvara oružjem, formirala 31. marta 1991. svoju "Patriotsku ligu". U februaru naredne godine, u vojnim spiskovima imali su armiju od 120.000 ljudi, od toga 40.000 pod oružjem. Buduća istraživanja će obratiti pažnju na vremensku bliskost stvaranja muslimanskih i hrvatskih vojnih formacija, jer se u to vreme po Bosni i Hercegovini stvaraju hrvatski krizni štabovi. U junu 1991, nova hrvatska vlada u Baškom Polju u Dalmaciji, nadomak granice zapadne Hercegovine formirala je vojnu školu za obuku starešina u hrvatskim vojnim odredima susedne republike. Prema metodologiji istorijske nauke, dva različita, vremenski bliska događaja često imaju zajednički uzrok. Vremenski blisko naoružavanje muslimana i katolika u Bosni i Hercegovini upućivalo bi da je neka treća strana, najverovatnije zapadne obaveštajne službe, time rukovodila. Srbi u Bosni i Hercegovini su 12. juna 1990. poslednji stvorili svoju političku partiju Srpsku demokratsku stranku.

Bil Klinton i Alija Izetbegović

U PROCEDURI PROGLAŠENjA hrvatske državne nezavisnosti, Srbi su u Kninskoj Krajini 28. februara 1991. zapretili da će se, u slučaju proglašenja nezavisnosti bez pregovora, izdvojiti iz Hrvatske. Kada je nezavisna Hrvatska proglašena bez srpskog učešća, čak i bez poslanika u hrvatskom Saboru, 19. maja 1991, nakon napada na kasarnu jugoslovenske vojske u Gospiću, puni napad je počeo 2. jula 1991. Srbi iz Slavonije su proglasili svoju autonomiju 16. avgusta.

U Bosni i Hercegovini je građanski rat počeo pritiskom austrijskog ministra spoljnih poslova Alojza Moka da se rastereti srpska nadmoć u Hrvatskoj. Muslimanska i hrvatska partija su 29. februara 1992, protivno svim pravnim propisima, bez Srba organizovale referendum o nezavisnosti. Pre toga je američki ambasador Voren Cimerman uspeo da onemogući pokušaje Alije Izetbegovića da sa Slobodanom Miloševićem ugovori opstanak federacije u krnjem sastavu. I u Bosni i Hercegovini su Srbi svojim plebiscitom upozorili da će se, u slučaju proglašenja nezavisne države Bosne i Hercegovine, odvojiti od nje. Ipak je zajedničkim referendumom od 29. februara to urađeno. Jedan od starešina odreda "Zelenih beretki", takođe muslimanske paramilitarističke organizacije, izvršio je napad na srpske svatove u Sarajevu i jedan srpski kaluđer je ubijen, a jedan sveštenik ranjen. Sutradan je Sarajevo osvanulo sa 20 srpskih barikada.

Do kraja marta, građanski rat u Bosni i Hercegovini je uzeo puni zamah. Masovni pokolji su se desili u Kupresu, Sijekovcu i Bijeljini. Vlada je 5. aprila proglasila opsadno stanje u celoj republici, a Evropska unija i Sjedinjene Države su proglasile nezavisnost Bosne i Hercegovine. U tom trenutku je ona bila "fantomska država", kao što se šalio jedan istoričar. Od sedam članova predsedništva, samo četvorica muslimana i katolika su bili prisutni. Za tri meseca parlament nije mogao da postigne kvorum. Na dan priznanja nezavisnosti u vladi nije bilo nikoga da primi čestitke.

* * * * * * * * * * * * * * * * *

Nemci spasavaju Hrvate

ŠEF kabineta francuskog predsednika Iber Vedrin u knjizi o tadašnjoj politici predsednika Miterana zapisao je da su zemlje Atlantskog pakta, posle rata protiv Iraka toga vremena, zaključile da se oružanom intervencijom može stvoriti "Novi svetski poredak". Srbi su bili prvi koji su te ciljeve opravdavali, veli Vedrin. U javnom mnjenju tih zemalja stvorio se utisak da je raspad Jugoslavije njihov trijumf protiv komunizma. Pod vođstvom Nemačke i "ohrabrenja Vatikana, hrvatskim katolicima na štetu pravoslavnih Srba", stvorio se jedan opšti međunarodni front protiv vlade Jugoslavije u Beogradu. Predsednik Miteran je u više navrata odvraćao nemačkog kancelara da obustavi pritisak protiv Srba, a jasno je video da iza toga stoji Vatikan i katolički krugovi Nemačke. Rimski list "Manifesto" je 1999. objavio nedemantovanu vest da je papa odobrio Hrvatskoj 40 miliona dolara, kao pomoć u građanskom ratu za nezavisnost.

Poslednja evropska država koja je prihvatila razbijanje jugoslovenske zajednice bila je Velika Britanija. Ona se opirala priznanju hrvatske nezavisnosti, jer od tri neophodna uslova za nezavisnost (jasan nacionalni identitet, nesporna nacionalna teritorija i sposobnost da se bez tuđe pomoći odbrani) Hrvatska nije imala nijedan. U isto vreme, kad je Evropska unija rasturila Jugoslaviju priznanjem nezavisnosti odmetnutim republikama, Britanija je odustala od svog stanovišta, u zamenu za poseban položaj u Evropskoj uniji. Mora da su se u tom trenutku kosti generala Mihailovića prevrnule u grobu, zbog predviđanja 1946. da će britanska vlada uraditi isto i sa komunističkom Jugoslavijom, što je uradila sa kraljevskom pre toga. U zapadnim državama se razbuktala otvorena srbofobija. Zacarila je u društvima gde je ranije postojao tajni, ili javni antisemitizam.

Centrala nemačke obaveštajne službe

UMESTO DA PROPAST jugoslovenske zajednice prati otpor koji postoji u međunarodnom pravu, dešavao se obratan proces - Rasulo Jugoslavije je pratilo napuštanje međunarodnih pravnih normi i njihovo nadomeštanje doktrinom uslovljavanja priznanja nezavisnim državama, po obavezi da one prihvataju zahteve koji im se postave za prethodno ispunjenje. Raspad Jugoslavije je postao model za ponašanje prema daleko značajnijem raspadanju federativne sovjetske države. Princip savezne i mnogo etničke zajednice se odbacuje... Jedna međunarodna komisija pod vođstvom francuskog pravnika Badintera je odlučila da Hrvatska ne ispunjava uslove za priznanje nezavisnosti. Na to je nemački kancelar Kol poslao svog pravnog stručnjaka Kristijana Tomašeka (Tomaschek) u Zagreb da na brzinu popravi ovakvo stanje. Priznanje nezavisnosti je proglašeno van bilo kakvog pokrića u međunarodnom pravu.

Građanski rat, koji se posle toga razbuktao, na istom prostoru na kome je vođen prethodni iz 1941-1945, imao je identičan istorijski cilj kao onaj ranije - velike svetske sile su, pod vođstvom Sjedinjenih Država, podržale Katoličku crkvu da od Hrvatske stvori nezavisnu evropsku naciju. Fašizam do 1945. nije uspeo da reši "organsku anomaliju", koju je formulisao časopis katoličke crkve u Hrvatskoj "Hrvatska smotra" neposredno pred proglašenje tadašnje nezavisne države 1941. To je anomalija nastala u istoriji, da su pravoslavni naseljavali deo hrvatske teritorije, pa je Hrvatskoj ostajalo samo 50 kilometara do etničke granice Slovenaca. U isto vreme, zahtevana je ispravka i iste anomalije u dolini reke Neretve, kako bi se zaštitio Dubrovnik. Pod pritiskom Sjedinjenih Država te "organske anomalije" su u građanskom ratu 1992-1995. rešene.

Preporučujemo

Društvo

0 3

ISTORIJSKI DODATAK - HEGEMON JE BIO POLITBIRO PARTIJE: Dobrica Ćosić o razgovoru sa ljudima iz "Mraka" u Ljubljani

15. 05. 2021. u 17:14

Društvo

4 5

ISTORIJSKI DODATAK - ZAMAGLjIVANjE ODLUKE O OTCEPLjENjU: Šta je otkrila debata o međunacionalnim odnosima dve republike

14. 05. 2021. u 12:37

Društvo

0 4

ISTORIJSKI DODATAK - ZAJEDNIČKA DRŽAVA ISTORIJSKI MRTVA: Slovenci su imali dve alternative: potpuna konfederalizacija ili - izlazak iz zemlje

13. 05. 2021. u 17:14

Društvo

1 3

ISTORIJSKI DODATAK - JUGOSLAVIJA PRIVREMENA TVOREVINA: Kardelj nagovestio da Srbi i Slovenci neće živeti u istoj zemlji

12. 05. 2021. u 17:14

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije